1. Gəmiricilər dəstəsindən qabaq ayaqları dal ayaqlarından qısa, uzun və dik qulaqlı, dodağı yarıq kiçik heyvan. Dovşanlar otla və bitki ilə keçinir. Dovşan əti dadsız olur. – Dovşanın gümanı ayaqlarına gələr. ( Ata. sözü ).
2. məc. Qorxaq, cəsarətsiz adam haqqında.
◊ Dovşan bığı – xeyrə-şərə yaramayan adam haqqında.
Dovşan qulağı – dik duran şey haqqında.
Toybəyi bığlarını dovşan qulağına döndərmişdi.
Dovşan ürəkli – ürəksiz, cürətsiz, qorxaq.
Dovşan yuxusu – qısa, lakin bərk yuxu, dərin yuxu.
Dovşana qaç, tazıya tut demək – ikiüzlülük etmək.
Dovşanı araba ilə tutmaq – bir şeyi üsulluca, tələsmədən, səbirlə, ustalıqla əldə etməyə çalışmaq.