“Cırlaşmaq”dan f.is
f. Nəsli pozulmaq, cinsi pozulmaq, pisləşmək. Əməksiz, insansız bir iş görmədi; Ağaclar cırlaşdı, meyvə vermədi
is. 1. Cır ağac və ya kollar basmış yer. Cırlıq, kör-kötük basmış yerləri [Rüstəm kişi] təmizləməyə girişdi
“Cırmaq”dan f.is
f. 1. Kağız, parça kimi şeyləri qıraqlarından dartaraq parça-parça, doğramdoğram etmək. [Banıxanım:] Oğul, bu nə gündür düşübsən, sənin üst-başını kim
bax caynaq
“Cırmaqlamaq”dan f.is
f. Cırmaq atmaq, dırnağı ilə dərisini qopartmaq. [Murtuz:] Axı pişiyi dara qısnarsan, qayıdıb adamın üzünü cırmaqlar
“Cırmaqlaşmaq”dan f.is
qarş. Bir-birinə cırmaq atmaq, bir-birini cırmaqlamaq. Uşaqlar cırmaqlaşdılar
“Cırnamaq”dan f.is
f. Zarafat götürməyərək və ya başqa bir şeydən qızışmaq, hirslənmək, özündən çıxmaq. Zarafatdan cırnamaq
“Cırnatmaq”dan f.is
f. Qəsdən hirsləndirmək, acıqlandırmaq; özündən çıxartmaq
bax çırt
is. Quru ağacı sındırdıqda çıxan səs
is. 1. Çox xırda adam. Telli də boy atmayır; Cırtdandan balacadır; Yaşıdı Sənəm ondan; Həm sağlam, həm ucadır
sif. Boyu çox balaca, kiçik, xırda. Cırtdanboylu uşaq
is. Həddən artıq balacalıq, kiçiklik, xırdalıq
is. dan. zar. Tez hirslənən, tez özündən çıxan, yüngül və qeyri-ciddi adam haqqında. Cırtqozun biridir
is. dan. zar. Tez hirslənmə, tez özündən çıxma; cırtqoz adamın xasiyyəti
“Cıvıldamaq”dan f.is
f. Cıv-cıv, civilti səsi çıxarmaq (kiçik quşlar, cücələr haqqında)
“Cıvıldaşmaq”dan f.is
qarş. Hamısı bir yerdə, səs-səsə verib cıvıldamaq. Bunca qabağında cıvıldaşmayın! Ey cücələr, çox da cırıldaşmayın! Ə
is. məh. Diribaş. burdan batıb ordan çıxan, zirək. Cıvıldızın biridir
is. təql. Cücələrin, kiçik quşların çıxardığı cıv-cıv səsi. Quşlar, o fərəhbəxş cıvıltilə həvadə; Öz lanələri səmtinə eylərlər iradə
sif. Çox diribaş, çevik, cəld, zirək. Cıvrıq uşaq
is. Çox çeviklik, diribaşlıq, zirəklik, cəldlik
təql. uş. Od, yandırıcı şey. Cızz, əl vurma! // Ət kimi şeylərin yağda qızararkən, ya yanarkən çıxardığı səsi anladır
bax cızıq. [Bədircahan:] …Başın üçün, xan! Bu cızlardan yüz iyirmi iki görünür. N.Vəzirov
is. İçqovurması. …Leylək bir qədər gedəndən sonra cızbız iyi aldı. S.Rəhimov. Bir tərəfdə cızbız, bir tərəfdə çay; Alma, heyva, armud, soğan, vəzəri;
is. Cızbız bişirib satan adam
is. Cızbız bişirilib satılan yer
is. Quyruq əridildikdən sonra qalan bərk hissələri. Xəmirə cızdaq qatmaq
zərf Qovrula-qovrula, cızıldaya-cızıldaya. Feyzi içqovurmasını teştdə cızhacız gətirdi… B.Bayramov. ◊ Cızhacız yanmaq – bərk acıq çəkmək, yanıb tökülm
is. Xətt. [Veys] …dönüb gücənəgücənə divara dikinə yanaşı üç cızıq, köndələninə yanaşı iki cızıq çəkdi
sif. və zərf Cızılmış, cızıqlar çəkilmiş. Kitabın üstü cızıq-cızıqdır. – Qaraş otağın ortasındakı yanları yonulub cızıq-cızıq olmuş stolun baş tərəfin
“Cızıqlamaq”dan f.is
f. Cızıq çəkmək, xətt çəkmək. // məc. Cızma-qaralamaq, yazmaq. [Səlim Zərnişana:] Mənim heykəlim, başımın ucalığı balalarımdır, bir də bax bu mürəkkəb
“Cızıqlanmaq”dan f.is
məch. Cızıq çəkilmək
sif. Cızıqlar çəkilmiş, cızıqları olan, miləmil. Cızıqlı dəftər. – Mirzə oturub, cızıqlı kağızı çıxardı
“Cızıldamaq”dan f.is
f. Cız-cız eləmək, cızıltı səsi çıxartmaq. Pavluşa əlini alnına çəkdi, tər qızarmış dəmirin üstünə tökülərək cızıldadı
is. Od və ya qızğın şey üstünə düşən yağ, su və s.-dən hasil olan səs. Kababın cızıltısı. Yağın cızıltısı
“Cızmaq”dan f.is
is. Aydın oxunmayan, səliqəsiz, qarışıq yazı. O, dəftər cildində yazdığı cızma-qaranı Xəlilə uzatdı: – Budur, bax, yazmışam
is. Cızma-qara yazmaqla məşğul olan adam