“Dərilmək”dən f.is
“Dərmək”dən məch. Meyvələr dərildi. – Dərildi bostanlar, boş qaldı tağlar; Könül istədiyin verməsən, ağlar
sif. 1. Səthindən, yaxud ağzından dibinə qədər xeyli məsafə olan, böyük dərinliyi olan (dayaz əksi). Dərin quyu
1) sif. çox dərin (çoxluq bildirir). Dərin-dərin dənizlər. – Dərin-dərin dəryaları boyladı; Xəncər alıb qara bağrım teylədi
zərf 1. İçdən, çox dərin. Firidun ayağa durub köksünü ötürdü, dərindən nəfəs aldı. M.İbrahimov. Güllü dərindən qıy çəkdi
zərf Çox dərin, çox ciddi, əsaslı surətdə. Üç ilin gəlinidir; Bu incə, gözəl qadın; Bilir dərindən-dərin; Mənasını bu adın
sif. Dərin düşüncəyə, güclü mühakiməyə malik; çox ağıllı, dərinfikirli, bəsirətli. Dərindüşüncəli adam
is. Dərin düşünmə qabiliyyəti
bax dərindüşüncəli
bax dərindüşüncəlilik
sif. xüs. Dərinləşdirən. Dərinləşdirici maşın. – Kotana kotancıq və torpaq dərinləşdirici alətlər də quraşdırırlar
“Dərinləşdirilmək” dən f.is
məch. Daha dərin hala salınmaq
“Dərinləşdirmək”dən f.is
f. 1. Daha dərin etmək, dərinliyini artırmaq. Quyunu dərinləşdirmək. Çayı dərinləşdirmək. 2. məc. Daha da şiddətləndirmək, daha da artırmaq (qüvvətlən
“Dərinləşmək”dən f.is. [Bənövşə:] …Sevginin get-gedə dərinləşməsi və möhkəmlənməsi üçün bu bir parça metalın heç bir rolu yoxdur
f. 1. Daha dərin olmaq, dərinliyi artmaq, daha da çuxurlaşmaq. Çay xeyli dərinləşmişdir. Ortaya getdikcə dəniz dərinləşir
“Dərinlətmək”dən f.is
f. Dərin hala salmaq. Çuxuru dərinlətmək. Dənizin dibini dərinlətmək
is. 1. Bir şeyin, üzərindən ta dibinə, yaxud aşağıya doğru gedən istiqamətdəki nöqtəsinə qədər olan məsafə
sif. xüs. Dərinliyi ölçməyə məxsus. Dərinlikölçən cihaz
bax qaradərili
is. zool. Dəniz kirpiləri, dəniz ulduzları və s.-ni əhatə edən onurğasız heyvanlar. Dənizin dibində elə qəribə heyvanlar vardır ki, bunların nə sağ, n
is. 1. Heyvanların dərisini soymaqla məşğul olan işçi. 2. məc. dan. İnsafsız, bahaçı, istismarçı adam haqqında
“Dərişdirmək”dən f.is
f. Səliqə ilə yığmaq, düzmək. [Muzdur] pulların üstündən ağ palpaltarı öz tərtib və səliqəsi ilə bir-birinin üstünə dərişdirdi
is. anat. Dərinin üst təbəqəsi
[ər.] : dərk etmək – anlamaq, başa düşmək, öz düşüncəsi ilə qavramaq. Zeynal [Şərifənin] nələr dediyini və nə istədiyini eşidib dərk edə bilməyirdi
is. məh. Çətin keçilə bilən yer, dar keçid. Meşənin dərkalı. Dağın dərkalı
[fars.] : dərkar etmək köhn. – işlətmək, istifadə etmək, faydalanmaq. Dərkar olmaq köhn. – iş sahibi olmaq, iş başında olmaq, işləmək
sif. Dərk edilə bilməyən, başa düşülə bilməyən, anlaşıla bilməyən. Dərkedilməz müəmma. Təbiətin dərkedilməz sirri yoxdur
is. Dərk edilə bilməməzlik; başa düşülməzlik, anlaşıla bilməməzlik
is. [fars.] Ərizələrin, rəsmi kağızların və s.-nin kənarında, adətən sol bucağında bir idarənin, təşkilatın və s
is. [fars.] 1. Həkimin resepti üzrə hazırlanan müalicə vasitəsi; dava. İçmə dərman. Sürtmə dərman. Dərman şüşəsi
bax dərman-davacat
top. Cürbəcür dərmanlar, davalar. Bir neçəsi də vardı ki, papiros tüstülədir, dərman-davacat iyinə tütün qoxusu da qatırdı
is. Dərman hazırlama mütəxəssisi, dərman hazırlamaqla məşğul olan adam
sif. xüs. Kimyəvi preparatları çiləyən, səpən. Dərmançiləyən cihaz
is. [fars.] köhn. Dərman satılan və ya qayrılan yer; aptek. Həkimin nüsxəsini heç dərmanxanaya aparmadım
k.t. “Dərmanlamaq”dan f.is. Dərmanlama maşınları
f. k.t. Kimyəvi preparatlar vurmaq, sürtmək və ya səpmək. Toxumu dərmanlamaq. Meyvə ağaclarını dərmanlamaq
k.t. “Dərmanlanmaq”dan f.is
məch. k.t. Kimyəvi preparatlar vurulmaq, sürtülmək, yaxud səpilmək. Yetmiş hektar sahə tamamilə hazırlanmış, bu sahəyə səpiləcək çiyid seçilib qurtarm
“Dərmanlatmaq”dan f.is
“Dərmanlamaq”dan icb. Ağacları vaxtında dərmanlatmaq
sif. Dərmanlama üçün yarayan, dərmanlamaq işləri ilə məşğul olan. Dərmanlayıcı cihaz. Dərmanlayıcı işçi
sif. Tərkibində dərman olan (bax dərman 2-ci mənada). İstəkanın qanlıdır; Əl vurma, dərmanlıdır; Yurdumu xəbər alsan; Əslim Girdimanlıdır
zərf [fars.] klas. Müalicəsi olan, çarəsi olan, əlacı olan, dərmanı olan, sağaldıla bilən. [Fərman:] Mənim mərəzim dərmanpəzir deyil… Ə
sif. Çarəsiz, əlacsız, davası olmayan, sağalmaz. Dərmansız dərd. – Çəkməyən eşqin bəlasın, görməyən hicran qəmin; Dərdi dərmansızdır anın, çarə yox də