qarş. Bir-birinə daş atmaq, bir-birini daşa basmaq. Uşaqlar daşlaşırdılar
f. 1. Daş halına gəlmək, daşa dönmək, daş kimi bərkimək. Gil, yer altında uzun zaman qaldıqda daşlaşır
“Daşlatmaq”dan f.is
icb. Üstünü daşla örtdürmək, üstünə daş döşətdirmək
sif. 1. Daşı olan, çoxlu daş olan; içində daş, daş parçaları olan. Daşlı torpaq. Daşlı təpə. Bu düyü daşlıdır
bax daş-kəsəkli. O daşlı-kəsəkli boş səhralarda; Çörək də yetirdik boz səhralarda. S.Vurğun. Budur, maşın çətin, daşlı-kəsəkli, sürüşkən dağ yoxuşları
is. Daş çox olan yer, daşla örtülü yer. Daş daşlığa yağar, dolu dəryaya. (Ata. sözü). Atlar … Kür sahilindəki daşlığın xəlvət bir yerində söyüd ağacla
is. aşp. Düyüsünün suyu süzülmədən bişirilən plov; dəmyə. Daşma bişirmək
“Daşmaq”dan f.is. Çayın daşması. Samovarın daşması
f. 1. Kənarlarından çıxaraq ətrafı basmaq (su haqqında). Kür daşmışdır. – Bulandı dəryalar, həm daşdı sular; Qaynaqsız bulaqlar çaya dönübdür
sif. aşp. Daşma2 bişirmək üçün yararlı. Daşmalıq düyü
is. Daşları mişarlayıb müəyyən əndazəyə salan işçi
[erm.] XIX əsrin 90-cı illərində meydana gəlmiş millətçi-terrorçu erməni “Daşnaksütyun” partiyasının üzvü
is. Daşlarla gimnastik hərəkətlər göstərən ağır atletika idmançısı. Daşoynadanların yarışı. // Sif. mənasında
is. 1. Vəhşi, vəhşi böyümüş, ələ öyrədilməsi çətin olan qırğı. 2. Qoşquya getməyən, yoldaşı ilə qoşa, yan-yana çəkməyən at
bax daşqəlbli. Daşürəkli adam. – Mən ancaq onu bilirəm ki, arvad nə qədər daşürəkli də olsa, onu yola gətirmək olar
bax daşqəlblilik
is. Tikinti üçün daşları yonub müəyyən şəklə və ölçüyə salan usta. Hər namuslu vətəndaş bizim eldə əzizdir; Alim, kuryer, daşyonan, toxucu qadın, əsgə
is. [ər.] 1. Dərman. Aptekdən dava almaq. – [Nurcahan:] Başına dönüm, həkimbaşı, bu suyu bir baytal verib mənim azarlıma, nəvəmə dava adına… N
is. [ər.] 1. Dalaşma, söyüşmə; çarpışma, vuruşma. Artıq bu səfər heç bir zor, heç bir dava kar eləmədi
is. bax dava1 1-ci mənada. Daha burada hərb meydanını müfəssəl təsvir etməyin lüzumu yoxdur. Çünki cəmi müsəlman qardaşların başı dava-dalaş çəkib, ha
is. Uşaqların oynadığı vuruşma, döyüşmə oyunu. Dava-dava oynamaq. □ Dava-dava demək (vurmaq) – dava etməyə, vuruşmağa bəhanə axtarmaq; dava etməyə, vu
is. [ər. dəva və fars. dərman] Dərman. [Cəvahir xanım:] İndi, elə bu saat Əşrəf dava-dərman gətirəcək
bax dava-dalaş
is. [ər.] bax davadalaş. Dəxi bundan savayı heç bir davamərəkə lazım deyil. C.Məmmədquluzadə. □ Dava-mərəkə salmaq – bax dava salmaq (“dava”da)
bax dava-dalaş. Bütün dünyadan padşah tayfası, bəy, xan, böyük varlılar götürüləndən sonra, yəqin ki, davaşava da olmayacaq
bax davalı
bax davasız. Belə bir padşah tapılsa, davasız-şavasız hər şey düzələr. “M.N.lətif.”. [Hacı] fikirləşdi ki: “Hamısı birdir, toy olanda Qumru köçəcək, d
top. [ər.] 1. Dava-dərman, dərmanlar. [İbrahim:] Bu dükanda … davacat və qeyri ticarət şeyləri də var idi
is. [ərəbcədən davacat və fars. xanə] köhn. Aptek, dərmanxana
bax davakar. Davacıl adam
1. sif. Bax davakar. Davaçı adam. Davaçı qonşu. 2. is. Biri ilə davalı işi olan. Məhkəmədə davaçının dindirilməsi
is. Dava-dərman hazırlayan və satan adam. Səttarxandan sonra Əli davaçı danışmağa başladı. P.Makulu
is. [ər. dava və fars. …xanə] bax davacatxana. …Bir adam davaxanaya girib: – Hacı ağa əmi, sizsinizmi? – deyə soruşdu
sif. [ər. dəva və fars. …kar] Hər şeydən ötrü dava edən, dava axtaran, dava salan. Davakar adam. – [Qəmər:] Nə yaman davakar olmuşsunuz, Yusif? S
is. Davakar adamın xasiyyəti; dava etmək xasiyyəti; dava salma. Böyləcə dava etməzin hər vəqt; Davakarlıqda tapmışam şöhrət
“Davalamaq”dan f.is
f. Dərmanlamaq, dərman səpmək, dərman vurmaq. Yaranı davalamaq
“Davalanmaq”dan f.is
məch. Dərmanlanmaq, dərman səpilmək, dərman vurulmaq
“Davalatmaq”dan f.is
icb. Dərmanlatmaq
sif. 1. Davaya, mübahisəyə səbəb ola bilən; qalmaqallı, mübahisəli, münaqişəli. Davalı məsələ. – Davalı yerdə ot bitməz
sif. Dərman olan, əlacı olan, müalicəsi mümkün olan. Davalı dərd. Davalı xəstəlik
is. [ər.] 1. Dözüm, möhkəmlik, taqət, tab; müqavimət qabiliyyəti. Onun soyuğa heç davamı yoxdur. – Dərdə kimin vardır mən tək davamı; Eşqin mərəziyəm,
is. Öz sələfinin işini, fəaliyyətini davam və inkişaf etdirən adam. Vaqif yolunun davamçısı olan Zakir şerimizə həqiqi satira gətirmişdir
bax davamçı
is. [ər.] köhn. Davametmə müddəti, davametmə qabiliyyəti; davamlılıq