sif. Gözləri girdə olan. Girdəgözlü uşaq. – …Balacaboy, girdəgöz, dörd-beş yaşlı oğlan boğazını uzadıb kəkələdi: – Qağasıdır
“Girdələmək”dən f.is
f. 1. Girdə etmək, girdə şəklə salmaq, yumrulamaq, şar şəklinə salmaq, yuvarlaqlamaq. 2. Dairə şəklinə salmaq, dairəviləşdirmək, dairəvi etmək
“Girdələnmək”dən f.is
f. 1. Yumrulanmaq, şar şəklinə düşmək. 2. Dairə şəklinə düşmək; dairəviləşmək. Tabaq kimi girdələnmiş (f
“Girdələşdirmək”dən f.is
bax girdələtmək
“Girdələşmək”dən f.is
f. 1. Girdə olmaq, yumrulaşmaq, yuvarlaqlaşmaq. 2. Dairə şəklinə düşmək, dairəvi olmaq
“Girdələtmək”dən f.is
1. f. Girdə etmək; yumrulatmaq, yuvarlaqlatmaq. Kündəni girdələtmək. 2. icb. Dairə şəklinə saldırmaq, dairəvi etmək
is. 1. Yuvarlaqlıq, yumruluq, girdə şəklində olma. 2. Dairəvilik, dairəvi olma
sif. Yumru, girdə
sif. Sifəti girdə və kök olan. Girdəsifət oğlan. Girdəsifətli qadın. – İmran girdəsifət, alagöz, güləşqabaq, gözəl bir uşaq idi
bax girdəsifət(li). Mən girdəüz, şiş bığları yuxarı qaldırılmış bir gənc sifət axtarırdım. S.Rəhman
bax gildir-gildir. Gözlərinin yaşı girdim-girdim yanağından süzülən Mayanın əllərini Pərşan ovcunda sıxıb oxşayır… M
is. dan. Mişarla bir boyda kəsilmiş odun. [Günay] qapı ağzındakı üstü mişarlanmış girdin kimi çox hamar olan dəyirmi bir daş üstündə oturmuşdu
“Girdinləmək”dən f.is
f. dan. Mişarla odunu bir boyda kəsmək
icb. 1. Girməyə məcbur etmək, daxil etmək. 2. Taxmaq, keçirmək
is. 1. Qapı ağzı, kandar, astana. Qazmanın girəcəyi. Girəcəkdə dayanmaq. – Sürətlə gedən maşın hündür bir evin girəcəyində durdu
“Girələmək”dən f. is
bax girəvələmək. [Ərəb Reyhan] girələyib Eyvazın çiyin damarlarını saldı çəngəsinə. “Koroğlu”. [Əvvəlinci ovçu:] …Doğrudan da Kərim [Süleyman bəyi] ço
ara s. [fars.] köhn. Tutaq, tutaq ki, deyək ki. Girəm ki, yaxşı elədilər yığmadılar, Allah atalarına rəhmət eləsin… C
is. 1. Gizli yer; pusqu, marıq, qurğu. Girəvədə durmaq. – Əlavə olaraq ehtiyat üçün arxa girəvələrdə dəxi adamlar düzülmüşdü
“Girəvələmək”dən f.is
f. Fürsət tapmaq, imkan tapmaq, əlverişli vəziyyət axtarmaq. [Pəri xanım:] Qadan alım, get girəvələ, zindanbana xəlvətcə pul ver, Qurbanini zindandan
is. dan. Sancı, ağrı, qarınağrısı. ◊ Qarnına girgi düşmək – qorxuya düşmək, təşvişə düşmək. Qarnına girgi salmaq – bərk qorxuya salmaq, təşvişə salmaq
is. 1. Girmə, daxil olma. 2. Girhagirdə şəklində zərf – girəndə, girən zaman. Kəndə girhagirdə qüvvətli bir zəlzələ olur
is. [fars.] klas. Yaxa. Mən nə hacət ki, qılam daği-nihanım şərhin? Aqibət zahir olur çaki-giribanımdan
sif. [fars.] Tutulmuş, düçar, mübtəla. [Pişik siçana dedi:] Çəngəlimə indi giriftarsan; Ta ki edirsən belə rəftar sən
is. Mübtəla olma, düçar olma, tutulma, mübtəlalıq
girinc eləmək (etmək) – təngə gətirmək, cana gətirmək, zəhləsini tökmək. O, səhərdən bizi girinc eləyib
is. Hamar olmayan səthdə iki çıxıntının arası; çuxur, çökək (çıxıntı əksi)
is. Səthin düz olmaması, hündür və batıq olması
sif. Girintisi və çıxıntısı olan, səthi, yaxud kənarları düz olmayan, qalxıq və batıq olan. Qabın girintiliçıxıntılı kənarı
sif. Səthi düz olmayan, girintiləri olan, kənarları hamar olmayan
is. 1. Giriləcək yer, daxil olmaq üçün yer, yol (çıxış əksi). Giriş yolu. 2. Bir əsərin başlanğıc hissəsi: müqəddimə, ön söz, ilk söz
“Girişilmək”dən f.is
məch. Başlanılmaq, şüru edilmək. Səhranın sərt təbiəti ilə ciddi döyüşə girişilmişdi. – Dəmirovun təklifi üzrə bu yolun inşasına payız məhsulunu topla
“Girişmək”dən f.is
f. 1. Həvəslə, ciddiyyətlə bir işə başlamaq, şüru etmək. İşə girişmək. Yarışa girişmək. – [Nəsir] hələ bəzi vaxt öz fikrinin üstündə duraraq böyük qar
is. [fars.] klas. Qaçma, qaçış. □ Giriz vermək – qaçmaq, aradan çıxmaq, sovuşmaq. Molla Tanrıverdi bir söz deməzdi, ancaq fürsət tapıb Cümşüd bəyin əl
“Girləmək”dən f.is
f. Pusmaq, daim təqib etmək, dalınca gəzmək, əl çəkməmək. [Mindilli:] Zərifə, nə … girləmisən məni? Niyə mənim başıma fırlanırsan? S
“Girləndirmək”dən f.is