is. bot. Bozumtul, yumşaq gövdəsi, dairəvi yarpaqları olan tikansız bitki. Cavan oğlan nazik gərməşov saplı şallağını tərpədib kəlləri hayladı
“Gərnəşmək”dən f.is
f. Bir vəziyyətdə qalmaqdan yorulmuş, keyimiş əzələləri normal vəziyyətə gətirmək üçün qollarını qaldıraraq gövdəsini sağa-sola qarıb bədən əzələlərin
[fars.] : gərnuş etmək (eləmək) köhn. – təzim etmək, baş əymək, baş endirmək. [Elçi] …yeddi yerdə gərnuş eləyib, naməni Şah Abbasa təqdim elədi
is. [fars.] Gəzmə, dolanma, seyr, səyahət. □ Gəşt etmək (eləmək, qılmaq) – gəzmək, seyr etmək, dolaşmaq
1. is. köhn. Malını dükanda deyil, gəzdirərək satan, ayaq üstə alver edən adam; küçə alverçisi. Bir gün gətiricidən bir baş pendirə ancaq bir manat 30
“Gətirilmək”dən f.is
“Gətirmək”dən məch. Axşam satılan oğurluq maldan pristavın payı gətirilib qumar oynadığı yerdə özünə verildi
1. “Gətirmək”dən f.is. 2. sif. mənasında. Başqa yerdən gətirilən, alınan. Gətirmə mal. Qaz çəkilməsi dövlət üçün hər il yüz milyonlarla manat vəsaitə,
f. 1. Bir şeyi əlinə götürərək, yaxud dalına yükləyərək olduğu yerdən başqa yerə köçürtmək, çatdırmaq (aparmaq ziddi)
“Gətirtdirmək”dən f.is
bax gətirtmək
“Gətirtmək”dən f.is
icb. Məcburiyyət altında gətirmək, zorla gətirmək, başqası vasitəsilə gətirmək. Kitabları gətirtmək. – Əlbəttə, Veys həbsə almaq üçün gətirtdiyi adaml
“Gətizdirmək”dən f.is
“Gəvələmək”dən f.is
f. Könülsüz, iştahasız, ağzından tökülə-tökülə yemək; çeynəmək. Kazımın oğlu yavan çörəyi gəvələyərək qaşqabağını salladı
is. bot. Quraqlıq yerlərdə bitən, alçaqboylu, kitrəli, çox vaxt tikancıqlı yarpaqları zəif inkişaf etmiş ot və ya kol bitkisi
“Gəvənnəşmək”dən f.is
f. Sallanmaq, aşağı əyilmək (ağac və budaqları haqqında)
is. dan. Raxit xəstəliyinin xalq arasında işlənən adı
is. Çoxdanışan, lağlağı, boşboğaz, yanşaq, naqqal. Sən demə bu yanşaq gəvəzənin biri imiş. “Koroğlu”
“Gəvəzələmək”dən f.is
f. Çox danışmaq, naqqallıq etmək, yanşaqlıq etmək, boşboğazlıq etmək. Bu gün çox gəvəzələdin
is. Naqqallıq, yanşaqlıq, lağlağılıq, boşboğazlıq, çox danışma xasiyyəti. Zeynalın gəvəzəliyi bitməyirdi
sif. məh. 1. Yarıqaranlıq, tam aydın, işıq olmayan. Gəyan gecə. 2. İkirəng, iki rəngdə olan. Gəyan at
bax gəyirmə 2-ci mənada. ◊ Gəyiriyi azmaq – mədənin pozulması nəticəsində həddən artıq gəyirmək
1. “Gəyirmək”dən f.is. 2. Mədədə əmələ gələn qazların, bəzən də mədədəki qidanın hissəcikləri ilə birlikdə ağızdan çıxması; gəyirti, gəyirik
f. Mədədə əmələ gələn qazları, bəzən də qidanın hissəciklərini ağıza qaytarmaq. Bir az yedikdən sonra Teymur ağzını mollanın lap burnunun qabağına tut
is. Püstə, badam və ya qozdan hazırlanan kövrək şirniyyat növü
is. məh. Ağac, şalban və s.-nin başında yarıq, çapıq, haça yer
is. klas. Dəfə, kərə. Min can olaydı kaş məni-dilşikəstədə; Ta hər birilə bir gəz olaydım fədasına. Füzuli
is. Dağ təpəsində çökək yer
“Gəzdirilmək”dən f.is
“Gəzdirmək”dən məch
f. 1. Birisinin əlindən tutaraq, ya qucağına götürərək, yaxud miniyə mindirərək, yaxud da yanınca özü ilə bərabər hərəkət etdirmək
zərf 1. Gəzərək, yeriyə-yeriyə, hərəkət edə-edə. Gəzə-gəzə danışmaq. – Rüstəm bəy otaqda gəzə-gəzə öz-özünə danışarkən qapı taqqıldadı
is. Nar qabığı (keçmişdə rəngboya almaq üçün işlənirdi). Gəzəl əllərimi qaraldıb. – Şəhriyarın ürəyi də yarılmış bir nara bənzər; Tökülüb dənə sözləri
sif. Gəzəl rəngli, nar qabığına bənzər rəngi olan. Paltarı gəzəli rəngdədir
“Gəzəlləmək”dən f.is
f. Gəzəl suyunda boyamaq, nar qabığı ilə rəngləmək. İpliyi gəzəlləmək
f.is. 1. Hərəkət edən, yeriyən. Gəzən xəstələr. – Gəzən ayağa daş dəyər. (Ata. sözü). Bu döyüşdü – əzilən var, əzən var; Ölüm hökmü qoltuğunda gəzən v
is. köhn. Gön kəsmək üçün keçmişdə başmaqçıların işlətdikləri iti alət, bıçaq
bax gicitkən
is. bot. Əsasən badam ağacının tutulduğu xəstəlik; pas. Badam bitkisi gəzəngi (pas), yarpaqların yanması, bürüşməsi və meyvələrin çürüməsi kimi xəstəl
sif. Daim bir yerdən başqa yerə hərəkət edən, köçən
sif. Başqa yerlərdə gəzərək işləyən, gəzərək özünə iş tapan; səyyar. Gəzərgi fəhlə. Gəzərgi fotoqraf
sif. 1. Gəzməyi çox sevən, evdə oturmağa qərar tapmayan (qadın haqqında). Gəzəyən qızdan gəlin olmaz
is. 1. Gəzəyən adamın xasiyyəti. 2. məc. Əxlaqca yüngüllük