“Növbələnmək”dən f.is
bax növbələşmək
“Növbələşmək”dən f.is
f. Növbə ilə biri digərini əvəz etmək, ardıcıl dəyişilmək, bir-birinin ardınca gəlmək. Dastan şeirlə nəsrin növbələşməsi prinsipinə əsaslanır
sif. Növbə ilə olan, növbəyə əsaslanan. □ Növbəli əkin – əkinçilikdə: dənli bitkilərin, otların ardıcıl surətdə əvəzlənməsi üsulu
sif. Cürbəcür, hər cür, müxtəlif. Süfrədə növbənöv yeməklər var. Onun növbənöv paltarları var. – Hacının sərvəti haqqında növbənöv hekayələr söylənird
zərf Növbə gözləmədən, növbədənxaric, növbədənkənar. Növbəsiz içəri girmək. Növbəsiz bilet almaq
bax növbə. Bir gün növbət Mirzəyə gəlmişdi. Ə.Haqverdiyev. …Gəlinlər birbir oynadılar, göyçək qızlar süzdülər, növbət gəlinə gəldi
is. 1. Növbədə durub qarovul çəkən; keşikçi, qarovulçu. Növbətçi postu. – Sarxan dəmiryol stansiyası növbətçisinin evindən çıxıb aşağı endi
is. 1. Növbədə olma, növbədə durma. Növbətçiliyini bitirmək. 2. Növbətçinin vəzifəsi, işi
sif. [ər.] 1. Növbədə olan, növbə üzrə, birinci, ən yaxın olan. Növbəti məsələ. Növbəti vəzifə. – Diktor, qocaman ifaçının adını xüsusi bir məhəbbətlə
sif. və is. [fars.] Yeniyetmə, gənc. Ölüm həqdir, əmma növcavan ölmək nə müşküldür. M.V.Vidadi. Gözlərindi nərgis, qaşlarındı yay; Heç növcavan ola bi
is. [ər.] Hava ilə ölüyə oxunan hüznlü şeir, matəm nəğməsi; mərsiyə. Növhə başlandı. – Hüseynəli sinəsini açıb başladı növhənin havası ilə şart-şart s
is. [ər. növhə və fars. …xan] Növhə oxuyan, növhə deyən: mərsiyəxan. Məşədi Kazım ağa minbərin dibində növhə və fərd oxumaq üçün Təbrizin gözəl səsli
is. Növhəxanın işi, peşəsi; mərsiyəxanlıq. Hacılar cümlə növhəxanlıqda; Məşədilərsə canfəşanlıqda. M
“Növləşdirilmək”dən f.is
məch. Növlərə ayrılmaq, növlər üzrə seçilmək
“Növləşdirmək”dən f.is
f. Növlərə ayırmaq. Taxılı növləşdirmək
is. [ər. “rövnəq” sözünün təhrif forması] Bəzək, yaraşıq, lətafət, gözəllik, parlaqlıq. Qar tutub Şah dağını; Don vurub növrağını; Çəkilib tülək tərla
sif. [fars.] 1. Yeni yetişmiş, təzə, novbar. Növrəs meyvə. 2. bax növrəstə. Dəhr vəqf etmiş məni növrəs cavanlar eşqinə
[fars.] 1. bax növrəstə. Növrəsidə, on üç, on dörd yaşında; Eyb olmaya kirpiyində, qaşında. M.P.Vaqif
sif. [fars.] Həddi-büluğa yetmiş, cavan, gənc. Növrəstə qız. Növrəstə oğlan. – Onda görürsən yıxılıb yanbayan; Bir neçə növrəstə cavan laybalay
is. dan. bax neft. [Qaçay:] Üç gündür Mirzə Cəmil nöyüt vermir, stansiyada da tapmırıq. Ə.Vəliyev
is. Nil çayı (Afrika) sahillərində yaşayan xalq və həmin xalqa mənsub olan adam
is. [ər.] Peyğəmbərlərdən birinin adı. Nuhun gəmisi
is. [fr.] Şəkər və qozdan hazırlanmış şirniyyat növü; qənnadı məmulatı
[latıncadan] Numizmatika mütəxəssisi; qədim sikkələri və medalları yığan və tədqiq edən alim
[lat. numisma – pul] Qədim sikkə və medalları toplayıb tədqiq edən elm. [Səməndər:] İsi dayı, siz özünüz numizmatikadan yaxşı baş çıxarırsınız
is. [ər.] Ərəb əlifbasında “ ن ” şəklində yazılan hərfin adı. // məc. Klassik şeirdə gözəlin qaşları bu hərfə – qövsə oxşadılır
is. [ər.] 1. Aydınlıq, işıq. Günəşin nuru ətrafı işıqlandırmışdır. – Yaz mövsümü endikcə səmadan yerə axşam; Gün nuru verir dağlara min rəngi-dilara
sif. [ər.] 1. Nurlu, işıqlı, aydın. 2. məc. Hörmətli, hörmətə layiq, müqəddəs simalı, üzündən nur yağan
is. Nurani və hörmətə layiq adamın halı. Beləliklə, günlər gəlib keçir. Mirzə Valehin dən düşmüş saqqalı dümağ olur, ətrafa bir nuranilik saçırdı
sif. [ər.] 1. Lap işıqlı. Ətraf nurələnnur idi. 2. məc. Yaxşıların yaxşısı, ən əla, ən yaxşı. Hanı mərd igidlər, boş qalıb yurdu; Səxavətdə Eldar nurə
köhn. Çox istəkli, çox əziz adama nəvazişlə müraciət məqamında, ya onun haqqında deyilir: gözümün işığı (nuru)
“Nurlandırmaq”dan f.is
f. 1. İşıqlı etmək, işıqlandırmaq. Canlı bir məşəl; Qaranlıq gecəni nurlandırırdı. M.Rahim. Göy üzünə səpələnmiş, çiçək kimi açılmış ulduzlar ətrafı n
“Nurlanmaq”dan f.is
f. İşıqlanmaq, parlamaq. Üfüqlər bahar günəşinin ilk şəfəqləri ilə nurlanıb aydınlaşır. M.Rzaquluzadə
f.sif. İşıqlanmış, işıq almış, işıq gəlmiş. Maya … ilahi məhəbbət duyğularının işığı ilə nurlanmış gözlərilə Qaraşı süzdü
“Nurlatmaq”dan f.is
f. İşıqlandırmaq, nura boyamaq, nura qərq etmək. Gecənin nurladacaq alnını ay, ulduzlar; Səni yad eyləyəcək nazlı gəlinlər, qızlar
sif. İşıqlı, aydın, parlaq. Doğrudan da bir an içində sabahın bu nurlu çağında hava qapqaranlıq oldu
sif. İşıq saçan, ziya saçan, nur səpən. Qoca Qaf dağından Şərqə nursaçan; Şanlı bir dövlətsən, azad, bəxtiyar
is. [fars.] 1. klas. Dadlı, şirin. Qeyrə eylər bisəbəb min iltifat ol nuş ləb; İltifat etməz mənə mütləq, nədir bilməm səbəb
[fars.] Çox vaxt “olsun” feli ilə canına nuş olsun! canına sinsin! Nuşcan olsun, qardaşlar, doyunca yeyin, doymasanız, yenə verərik
zərf Ləzzətlə, həvəslə, canına sinə-sinə. Nisə bərk acmışdı, əlin atıb armud ağacından bir neçə armud dərib nuşcanlıqla yedi
[fr.] Hər hansı bir şeydə (səsdə, rəngdə və s.-də) incə fərq; çalar. Nüans – musiqidə ayrı-ayrı frazalara – cümlələrə çox zərif tərzdə keçməyə deyilir