sif. [fars. pəsmandə] dan. Yatıb qalmış, satılmayan, işə getməyən, artıq qalan. Nemətullayevin rəhbərliyi altında rayona gələn mallar bölünə-bölünə da
is. [fars.] köhn. 1. Alçaq (hündür, uca, yüksək olmayan). 2. mus. Aşağı registrdə yavaş səslə oxumaq; bəm
is. [fars.] 1. Hissə, detal. Maşının pəstəhası. 2. məc. Fırıldaq, hiylə, kələk, hoqqa. [Niyaz:] Di yaxşı, şələni götür, düş yola, səndən çox pəstəhala
is. köhn. 1. Üzüm salxımı. 2. Tumluq üçün saxlanan tərəvəz bitkisi
is. Bir şey almağa hüquq verən vərəqəcik. Benzin pətəsi. – Bir gün anam yüklərin hesabını saxlamaq üçün ona pətə verdikdə, o, anamın əlini tutdu
is. Bir-birinə yapışmış xırda gözcüklərdən ibarət arı yuvası. İskəndərin atası əkinçi idi: iki inəyi, 10-15 qoyun-keçisi, 6 da arı pətəyi var idi
is. Arı pətəkləri olan yer, arıçılıq təsərrüfatı; arıxana
is. Mədə (quşlarda). Pətənəkləri çuvaldan böyük, iştahaları həddən ziyadə… Utanmaq bilməzlər, həya etməzlər… N
is. Tövlə. [Bir şəxs:] Məmmədhəsən əmi, tez oğlanı göndər, pəyədən eşşəyi çıxartsın… C.Məmmədquluzadə
sif. Yekə, zorba, zırpı (bəzən söyüş mənasında). [Həsən:] Bilməm bu pəzəvəng haradan gəldi də işləri bərbad etdi
is. Yekəlik, zorbalıq, zırpılıq
zərf və sif. Yavaşcadan, pıçıltı ilə. Pıç-pıç danışmaq. – Qonaqlar [Sitarəyə] zənn ilə baxıb, sonra anası ilə pıç-pıç danışdılar
bax pıç-pıç. Şəhərdə bir pıçapıç düşdü ki, day Allah göstərməsin. “Koroğlu”
bax pıç-pıç. Pıçhapıç danışmaq. – Aralığa pıçhapıç düşdü. S.Rəhman
“Pıçıldamaq”dan f.is
f. Yavaşcadan, pıçıltı ilə demək (çox vaxt “qulağına” sözü ilə). [Məhəmmədcəfər] əyilib yavaşcadan qulağıma pıçıldadı
“Pıçıldaşmaq”dan f.is. Eyhamlar, tanış-biliş arasında pıçıldaşmalar … indi də davam edirdi. İ.Hüseynov
qarş. Bir-biri ilə pıçıltı ilə danışmaq, söhbət etmək. Həmzə Allahqulu ilə bir az pıçıldaşıb, sonra dedi
is. bayt. Heyvanların diz və buzovluğunda dəmrov xəstəliyi. Kəlbalı at ustalığı edər, pıçılğanı rahatca sağaldar(dı)
is. Səs tellərinin iştirakı olmadan, yavaşca danışıq. [Rəhilənin] pıçıltısı gətirdiyi xəbərin dəhşətini azaltmadı
sif. və zərf Pıçıltı ilə, yavaşcadan deyilən; pıç-pıç. Pıçıltılı danışmaq. – …Pıçıltılı, mehriban; məhrəm, tənhalıq dolu; xoş səsindən uzaqda; yalqızl
“Pıxtalandırmaq”dan f.is
bax pıxtalaşdırmaq
“Pıxtalanmaq”dan f.is
bax pıxtalaşmaq
“Pıxtalaşdırmaq”dan f.is
f. Özlülüyünü artırmaq, qatılaşdırmaq, pıxtalandırmaq
“Pıxtalaşmaq”dan f.is
f. Özlüyü artmaq, qatılaşmaq, pıxtalanmaq
təql. Qaynayan qatı mayenin çıxardığı səs
zərf Pıq-pıq səs çıxararaq (qaynayan maye və ya qaynayıb çıxan su haqqında). Səməni qazanı pıqqapıq qaynayırdı
“Pıqqıldamaq”dan f.is
f. 1. Pıqqıltı səsi çıxarmaq, “pıq-pıq” etmək, yaxud “pıq-pıq” qaynamaq (maye haqqında). Meşənin içindən çıxıb pıqqıldayan (f
“Pıqqıldaşmaq”dan f.is
qarş. Pıqqıldamaq (çoxları haqqında). Qızlar Xasayı görüb, Durnaya baxaraq pıqqıldaşdılar. Ə.Vəliyev
is. 1. Mayenin qaynayarkən çıxardığı səs. Közü qaraldıqca yaraşıqlı ağ samovar pıqqıltısını kəsərək yavaşımaqda idi
zərf . : pırçım-pırçım tər tökmək – çox işləməkdən, zora düşməkdən, istidən və s.-dən çox tərləmək, üz- gözündən damcı-damcı tər tökmək
“Pırıldamaq”dan f.is
f. Qanadları ilə pırıltı səsi çıxararaq, “pırr” edərək uçmaq (quşlar haqqında). Yolun altından bir dəstə göyərçin pırıldayıb qalxdı
“Pırıldaşmaq”dan f.is
qarş. Qanadları ilə pırıltı səsi çıxararaq buradan oraya uçmaq (çoxlu quş haqqında). Meşə xoruzları pırıldaşarkən; Durmuşdular hazır atların üstə
is. Kiçik quşların qanad çalmasından çıxan səs. Tula o saat özünü bildirçinin üstünə atdı. Bildirçin pırıltı ilə qalxdı
sif. Dik durmuş, vız durmuş. Pırpız saç. – Cəfər güldü və əlini pırpız saqqalına uzatdı. Çəmənzəminli
“Pırpızlanmaq”dan f.is
f. Vız durmaq. Qocanın seyrək saçları pırpızlanmışdı. M.Hüseyn
“Pırpızlaşmaq”dan f.is
f. Pırpız olmaq, pırpızlanmaq. [Zakirin] pırpızlaşmış (f.sif.) saçları onun üzünə daha xoş bir ifadə verirdi
sif. Pırtlamış halda olan; pırtlamış, qabağa çıxmış. Pırtlaq qarın. – Yusifin heybətli sifəti, qara və pırtlaq gözləri nəinki uşağı, hətta böyük adamı
“Pırtlamaq”dan f.is