is. Üzüm gilələrinin bir budaqcıqdakı topası. Şanı salxımı. Sarıgilə salxımı. – Üzüm salxımları budaqlardan sallanaraq ağacları yolka kimi bəzəyir… S
zərf Salxım kimi, salxımlar şəklində. Buz salxım-salxım sallanıb. – Yasəmənin gülləri salxım-salxım olub sallanırdı
sif. Salxım kimi, salxıma oxşayan, salxım şəklində olan. Salxımvari çiçəklər
sif. Çiçəkləri salxıma oxşayan, salxım kimi sallanan. Salxımçiçək bitki
“Salxımlanmaq”dan f.is
f. Salxım şəklinə düşmək. [İbrahim Xəlilin] yetişdirdiyi bağda almalar qızarır, heyvalar saralır, bal şəhdli üzümlər salxımlanıb sallanırdı
sif. Salxımı olan, salxıma oxşar çiçəkləri olan. Kökü sudan ayrılmayan söyüd ağacları sıx və salxımlı budaqları yolun sağ-soluna sallayır
is. Həftənin ikinci günü, çərşənbə axşamı, tək günü
is. Xəbər, soraq, bildirmə. Ardınca verdim salıq; Tükəndi səbrim artıq; Ey işıqlı dövr, gəl. M.Müşfiq
is. Bələdçi
bir salım – az, azacıq; bir dəfə tökməyə, salmağa çatar. Bir salım çay. Bir salım ədvə. – O, düşəndə qonşusuna bir salım duz, yarım sərnic ayran veri
bax salım
“Salınmaq”dan f.is
“Salmaq”dan məch. Yerə palaz salınmaq. Örtü salınmaq. Süfrə salınmaq. – Eyvaz ocağın kənarına salınmış (f
“Salışdırmaq”dan f.is
f. İki tərəfi bir-birilə düşmən etmək, vuruşdurmaq, bir-birinin üzərinə saldırmaq, təhrik etmək
sif. [ər.] klas. 1. Salamat. Tək-tək ayılan varsa da, haqq dadıma çatsın; Mən salim olum, cümlə cahan batsa da batsın
sif. 1. Başı əsən, daim aşağı sallanan. Sallabaş adam. 2. məc. Mızı, adamın üzünə baxmayan, qəlbiqara
bax sallaqbığ(lı). Sallabığ kişi
zərf Sallanmış halda, bir tərəfə əyilmiş vəziyyətdə, çöməlmiş halda. [Arvad] …uzun müddət sallağı oturmaq üçün şalı belinə bərk dolamışdı
is. [ər.] Mal-heyvan kəsən, sallaqxana fəhləsi
sif. Sallanmış halda olan, sallanan, aşağıya tərəf uzanmış, ya bükülmüş. Tazının başı tülkü başı kimi uzun, qulaqları sallaq olardı
sif. Bığları sallaq olan. Sallaqbığ kişi. – Yaqubun böyründəki ağ kürklü, sallaqbığ, arıq kəndli qeyri-ixtiyari donqar hülqumunu qaldırıb saldı
sif. Uzun və sallaq dodaqları olan. Sallaqdodaq uşaq
is. [ər. sallaq və fars. …xanə] 1. Mal-heyvan kəsilmək üçün xüsusi bina, yer. Sallaqxana sexi. – İt sallaqxanadan bir sümük aparar, öz ayağını kəsər
sif. Qarnı yekə və sallanmış kimi olan. Sallaqqarın adam
sif. 1. Uzun və sallaq qulaqları olan (heyvanlar haqqında). 2. məc. dan. Qeyrətsiz, heysiyyətsiz, öz hörmətini saxlamayan
is. Sallağın işi, peşəsi; malheyvan kəsmə peşəsi. Sallaqlıq etmək. – Kişinin əlindən yaxşı sallaqlıq da gəlirmiş! “Kirpi”
is. Sallaq şeyin halı; sallanmış halda olma
1. “Sallamaq”dan f.is. 2. zərf Bir ucunu aşağı salladaraq, uzadaraq. Belbağını sallama bağlamaq. Kəlağayını sallama örtmək
f. 1. Bir şeyi üzüaşağı tutmaq, uzatmaq, sallaq vəziyyətdə saxlamaq, ucunu aşağı endirmək; asmaq. Xalçanı balkondan sallamaq
zərf 1. Əzilə-əzilə, nazlana-nazlana, nazla. Sallana-sallana gedən Salatın! Gəl belə sallanma, göz dəyər sənə
is. Yeriş tərzi, nazla, əziləəzilə yerimə. Oturuşun gözəl, duruşun gözəl; Sallanışın gözəl, yerişin gözəl
“Sallanmaq”dan f.is
f. 1. Üzüaşağı sallaq vəziyyətdə asılmaq. Stolun üstündəki göy mahud örtük yanlardan xeyli aşağı sallanmışdı
“Sallaşma”dan f.is
bax sallanmaq (çoxları haqqında). Tələbələr yenə dartındılar, qadın da onların ətəyindən tutub sallaşdı
“Sallatmaq”dan f.is
bax sallamaq
“Salmaq”dan f.is
salma çay – şirin çay. [Qulu:] Yəni altı-yeddi stəkan salma çay içdiyini də yalan deyirəm? S.S.Axundov
f. 1. Bir şeyi hündür yerdən aşağı atmaq, tullamaq, buraxmaq, düşürmək. Asta qanad çalın, qafil telləri; Heyfdir, salarsız düzə, durnalar! M
is. tib. İnsan və heyvanlarda kəskin infeksion xəstəlik
is. [fars.] İl ərzində bir yerdə baş verən tarixi hadisələri qeydə alan kitab və s. // Hadisələrin hər il qeydə alınması; gündəlik, xronika və s