f. məh. bax qarğımaq
is. Buynuzlu iri ev heyvanı (öküz, camış, inək). Qaramal kənd təsərrüfatı heyvanları içərisində əsas yer tutur
is. bot. Xoşiyli çiçəkləri olan kol bitki. Faytonçu müvazinətini saxlaya bilməyib səldirlədi, iki addımlıqdakı qaramıx kolunun üstünə yıxıldı, kürəyin
sif. Qaraya çalar. Qaramtıl tük. – Onun [Cahandar ağa] qaramtıl çöhrəsi avazıdı, sonra boğulub qaraldı
is. Arıların yağlı maddələrdən hasil etdikləri qara rəngli mum
sif. və zərf Nalsız, nallanmamış. Atı qaranal minmək. – Dedin, at qaranaldır. S.Rəhimov
zərf Çox tələsik, birnəfəsə, çaparaq; tövşüyə-tövşüyə. Yuxusuzluqdan uzun yolu qaranəfəs gəldiyindən başı bərk ağrıyırdı
is. dan. Nişanlısı olan cavan
is. və sif. “Qaranlıq” sözünün qədimi forması. Saçın qaranqusundan yüzün nuri göründü; Hər qanda şam olursa, ardınca sübhdəmdir
is. zool. Haçaquyruqlu, dar, uzun qanadlı, itiuçan köçəri quş. Qaranquş yuvası. – Qaranquşun bədən quruluşu onun çox gözəl uçma qabiliyyətinə uyğun gə
is. məh. bot. Çoxillik ot bitkisi
1. is. İşıq yoxluğu, baxanda heç bir şey görünməyən hal; zülmət. Kəndi bürümüş qaranlıq və duman əriyərək dağların ətəyinə, dərələrə çəkilir, hər tərə
1. bax qaranlıqlaşmaq. [Xudayar bəy:] …Qərəz, keçib, indi hava qaranlıqlayır, mən dəxi kəndə qayıda bilmərəm
bax qaranlıqlaşmaq. Axşam saat 10-da lampalar yanır, üfüqlər get-gedə qaranlıqlanır. M.S.Ordubadi
“Qaranlıqlaşdırılmaq” dan f.is
məch. Qaranlıq hala salınmaq, qaranlıq edilmək, işıqsızlaşdırılmaq
“Qaranlıqlaşdırmaq” dan f.is
f. Bir yeri qaranlıq hala salmaq, daha da qaranlıq etmək, işıqsızlaşdırmaq
“Qaranlıqlaşmaq”dan f.is
f. Qaranlıq olmaq, qaranlıq çökmək, axşam olmaq, işıqsızlaşmaq. Artıq hava tamamilə qaranlıqlaşmışdı
is. [fr.] Zamin, zəmanət verən, zamin olan
is. zool. Keçiyə oxşar çöl heyvanı. Zaqatala qoruğunda sürülərlə maral, cüyür, qarapaça çöldonuzu, habelə çoxlu ayı, canavar, tülkü və başqa heyvanlar
is. dan. bax başıpapaqlı. Məgər burada bir qarapapaq yoxdur, qabağa çıxsın?
is. məh. Qaramala düşən bir növ yoluxucu xəstəlik
is. bot. Düzənliklərdə, əsasən, nəm yerlərdə bitən bir bitki. Qarapürən və ya sirkan … aran rayonlarında çox geniş yayılmışdır, ən çox nəm yerlərdə bi
is. bot. Qış otlaqlarında bitən çoxillik yem bitkisi
sif. Saçının rəngi qara olan. Qarasaç qız. Qarasaç oğlan. – Alagözlü, qarasaçlılar diyarı; Səndə Cabbarın, Seyidin, Nəvvabın, Üzeyirin, Bülbülün; neçə
sif. 1. Orta yaşlı; nə çox cavan, nə çox qoca olan. Bir dəqiqədən sonra qapı açılıb, uzunboylu, qarasaqqal, başının ortası qırxılmış bir adam qapıda p
is. Sənayedə, texnikada və xalq təbabətində işlənən saqqızabənzər qara rəngli ağac şirəsi; qatran, kitrə
bax qaratəhər
zərf 1. Necə gəldi, harası gəldi, bilərək-bilməyərək; görmədiyi, bilmədiyi halda. [Qaraca çoban] gecənin zil qaranlığında o taya qarasına kəmənd atmağ
zərf Ardınca, dalınca. [Bayram:] Kim ilə gap eləyirəm? Tarverdinin qarasınca söylənirəm. M.F.Axundzadə
sif. Qarası olmayan (bax qara3). Qarasız aş
is. zool. Çəki balıqlarının, dənizdə və şirin suda yaşayan növlərindən biri
is. dan. Hər şeyi bilmək istəyən, sorğu-sualçı. [Heydər bəy:] Qırışmal qarasoransan, rahdarsan, bizim yolumuzu kəsdiribsən? M
sif. 1. Qaraya çalar, qaratəhər (rəng). Qarasov mahud. Qarasov paltar. 2. məh. Qaratorpaq
bax malxulya
is. bot. Şimal ölkələrində yayılmış iynəyarpaqlı meşə ağacı
sif. Qarayağız, qarabuğdayı. Arvadın yaşı əllini və bəlkə əlli beşi keçmişdi. – Amma özü mərtub, sifəti qaraşın, hündür və salamat bir arvad idi
sif. Saçı qara, qarasaçlı. Nə ayla, nə günəşlə etmərəm müqayisə; Ucaboy, qaratelli talış gözəllərini
sif. Bir qədər qara, qaramtıl, qaraya çalan, bir qədər tutqun
sif. dan. Qara-qorxu, hərbə-zorba, yalandan qorxutma
is. bot. Çəpər üçün istifadə edilən tikanlı kol bitki. [Quşların] …bütün pənah yeri qaratikan çəpərləri idi ki, orada azçox yem tapa bilirdilər
sif. Rəngi qara və çürüntüsü çox olan münbit torpaq. Qaratorpaq sahələr. – Qaratorpaq əkin yerində, həmçinin bağ, bostan yerində nazik qırmızı qurd ol
is. zool. Kolluqlarda və meşəliklərdə yaşayan sarıdimdikli qaramtıl rəngli oxuyan quş. Tağı əminin göstərişi ilə mən və Məmmədağa qaratoyuq, alacəhrə,
sif. Paxıl, qəlbiqara, bədxah; xainürəkli
is. Paxıllıq, səmimiyyətsizlik, xainlik, bədxahlıq, kinlilik. Sevdim kişi yerindən dilləndi: – Qaraürəkliyə lənət, paxılın atası gordan-gora tullansın
bax qarabaş. Qollarından kəniz və qaravaşlar yapışmış xanım gəlib Qotursuyun yanındakı tut bağının hasarının üstündə oturdu