f. Çaşdırmaq, karıxdırmaq. “Cənab Bax” sözü pristavı da şaşırtdı, əllərini çırpdı, yerindən qalxdı. Çəmənzəminli
[rus.] Tiyəsi uzun, azca əyri, ucu şiş, kəsici soyuq silah; qılınc. Şaşka taxmaq. – Zadeyi-Hacı Məlik tazə kvartalni olub; Belinin üstə asıbdır bir uz
sif. Şaşka taxmış, şaşka gəzdirən, şaşkası olan. Şaşkalı zabitlərin ağır addımları döşəmədə fəlakət kimi səslənəndə evdə vaveyla ucaldı
sif. 1. Nə edəcəyini bilməyəcək dərəcədə fikirli, özünü itirmiş, çaşmış, çaşıb qalmış, qarıxmış, çaşqın
zərf Şaşqın kimi, çaşmış halda, dəlicəsinə. [Xəyyam:] İştə, bir səs ki edər göylərə şaşqınca xitab; O sağır göy, əcəba, kimsəyə vermişmi cavab? H
“Şaşqınlaşmaq”dan f.is
f. Şaşqın hala gəlmək
is. 1. Şaşqın adamın halı; çaşqınlıq. [Firidun] böyük bir gərginliklə şaşqınlığını, həyəcanını və iztirablarını boğaraq, sərtiblə vidalaşdı
“Şaşmaq”dan f.is
f. Özünü itirmək, çaşmaq, çaşıb qalmaq. Nemət şaşdı və sənədi geri alıb baxmaq istədikdə cənab Bax vermədi
is. [ər.] Çörəkbişirən, çörəkyapan, çörəkçi. [Bəndalı] ustanı burada, xəmirxanada bir şatır olaraq tanımışdı
is. Şatır işi, çörəkbişirmə peşəsi, çörəkçilik
sif. və zərf [ər.] klas. Şən, şux. [Əhməd] yenə nəşəsini toplamış, şən və şatir görünməyə alışmış olan siması sevinclər içərisində qalmışdı
bax dava-şava. [Hacı Mehdi:] Övrət gətirdim, canıma bir od gətirdim. Axşamadək dava, axşamadək şava. Ə
sif. [fars.] klas. Layiq, münasib, yaraşan. Səy elə, sən də böyük insan ol; Doğruluqda bu ada şayan ol
sif. köhn. kit. bax diqqətəlayiq
[alm.] 1. tex. Vint və ya qaykanın altına qoyulan yastı halqa şəklində altlıq. Dairələr bölməsinə şaybalar, pistonlar, dişli çarxlar, makaralar, qasna
bağl. [fars.] Bəlkə. Mən ağlayıram, yatmaya ta mərdumi-aləm; Əgər mən Məşədi Qulamhüseyni yaxşı tanımamış olsaydım, xəyalıma gələrdi ki, şayəd yalan d
[fars.] klas. Layiq, yaraşan. [Şah:] Sən tədbirli kişisən, belə danışıq sənə şayəstə deyil. Ə.Haqverdiyev
is. [ər.] Yayılmış, dillərdə gəzən danışıq, söz-söhbət. …Qızıl Arslanı yaxından tanıyanlar onun Qətibə ilə evlənəcəyi haqqında buraxılan şayiələrin he
“Ş” hərfinin və bu hərflə işarə olunan samitin adı
is. [fr.] İncəsənətin, ədəbiyyatın, sənətin ən nümunəvi əsəri, şah əsər
[fr.] 1. Başçı, rəis, rəhbər. Katib bir az dayandı, sonra şefini çox hirsləndirməmək üçün ehtiyatla dedi
is. İstehsal, mədəni, siyasi və s. cəhətdən müntəzəm yoldaşlıq köməyi göstərməkdən ibarət ictimai fəaliyyət, hamilik
is. Rütubətli havada gecələr torpaq, bitki və s.-nin üzərinə qonan incə su damcıları; qırov, şəbnəm. Yumşaq göy çəmənin üstə düşüb şeh gecədən; İsti y
is. bot. Gülçiçəklilər fəsiləsindən yüksək dağ çəmənlərində bitən bir bitki. Gülçiçəklilər fəsiləsinin bir-birindən az fərqlənən cavan növləri vardır
“Şehlənmək”dən f.is
f. Üstü şehlə örtülmək, üstünə şeh qonmaq
sif. 1. Üzərində şeh olan, üzərinə şeh düşmüş. Şehli kollar. Şehli otlar. – Ovçu Piri, lap ayağının ucundan qalxıb yaxındakı şehli yovşan koluna qonan
1. bax şehli 1-ci mənada. Şehlik və nəmişlik gündə duza artıq meyil edən təpəl camış müti bir qul kimi Qaraxana baxmağa başlardı
is. [ər.] Ritmik vəzndə ahəngdar poetik əsər, nəzmə çəkilmiş bədii əsər. Klassik şeir. – Vaqif yolunun davamçısı olan Zakir şerimizə həqiqi satira gət
“Şeirləşmək”dən f.is
f. Şeir deməkdə bir-birilə yarışmaq
[ing. shelf] coğr. Materikin [qurunun] su altında 200 metrə qədər dərinlikdə olan davamı, hissəsi. Adaların bir qismi şelfin qalxması nəticəsində əməl
is. [holl.] Heyvan mənşəli təbii qatran
“Şellənmək”dən f.is
f. Sevinmək, fərəhlənmək
is. Abad yaşayış yeri, ümumiyyətlə, məskun yer, məntəqə; qəsəbə. [Arazgili] şenliyin qırağında, gözəl mənzərəli bir yerdə kiçik otaq tutdular
sif. Adam az olan, əhalisi az olan. [Ana:] Bala, məktəbə gedəndə həmişə küçənin ortası ilə get-gəl, şenliksiz küçəyə ayaq basma
is. [fr.] 1. Başın arxasında toplanmış saç tellərindən düzəldilmiş qadın saç düzümü. 2. Yapma saç maskası
is. [ər.] Bədiilik, ahənglilik, gözəllik, emosionallıq. Əsil məharət də bundan ibarətdir ki, ifaçı çaldığı musiqi əsərini yüksək şeriyyətlə mənalandır
is. [fars.] Altı. Dünən beş, bu gün şeş. (Məsəl). // Nərd oyununda. Çahar atdım, şeş gəldi. (Məsəl)
is. Top, tüfəng lüləsinin içindəki halqavari cızıqların hər biri; yiv, xır. Şeşi getmiş tüfəng
is. Nərd oyununun başqa bir adı. Gəl bir şeş-beş oynayaq. – [Şikayətçi:] Nə vaxt [ipək idarəsinə] müdirin yanına gedirsən, görürsən ki, kişi oturub şe
is. [fars.] 1. Altı cür xuşgəbardan (kişmiş, qurağa, albuxara və s.) hazırlanan plov xuruşu. [Xanım:] Qəsdim lap şeşdrəngi xörək etməkdir, abırlı olsu
sif. Dik, sivri. [Vaqif:] Niyə, qulağınız çoxdan şeşədir; Böhtan eşidəndə qızarıb yanar; Doğru söz gələndə pambıq tıxanar
sif. Bığlarının tükləri cod və dik olan. Şeşəbığ kişi. – Hərdənbir poqonlu, şeşəbığ, çəkməsi məhmizli, başıaçıq adamlar çadırdan görünür, yenə səsin i
sif. Dikbuynuz, itibuynuz. Zərrintac xanım, Leyləyi öz nəzərindən rədd etdikcə, yaşı ötən şeşəbuynuz bir öküz kimi hey irəliyə dürtülürdü
“Şeşələmək”dən f.is
f. Dikəltmək, dik saxlamaq, iti tutmaq. Qulaqlarını şeşələmək