is. Allah. [Elxan:] Mənim tanrım başqalarına zərər verməz azad diləklərimdir. C.Cabbarlı. ◊ Tanrı bəndəsi – bax Allah bəndəsi (“Allah”da)
sif. köhn. Allahpərəst, Allaha inanan, mömin. [Molla Əkbər:] Bu, tarçı Əsəd deyildi… tanrıçı Əsəd idi… Yaxşı adam idi… B
is. [lat.] Elementlərin dövrü sisteminin V qrupundan Ta-kimyəvi element
təql. Yuxarıdan düşən şeyin çıxardığı səs
təql. Təkrarlanan “tap” səsi. Ayaqların tap-tupu arasından yalnız bu sözləri eşitmək olurdu. B.Talıblı
is. 1. Qırı, asfaltı, torpağı döyəcləyib bərkitmək və hamarlamaq üçün ortasına dəstə vurulmuş qalın taxta parçasından ibarət alət; döyəc
is. Müxtəlif sistemli odlu kiçik əl silahı. Tapança atmaq. Tapança patronu. Tapança qoburu. – Tərlan özünü itirməyib cibindəki tapançasını çıxartdı
sif. Tapança ilə silahlanmış, tapançası olan. Əlləri tapançalı cavanlar otağa girdilər… Çəmənzəminli
“Tapanlamaq”dan f.is
f. Tapanla döyəcləyib bərkitmək və hamarlamaq. …Torpağı Səriyyənin dediyi kimi tapanlayıb səpinə hazırlamışdılar
is. Üstündə çox gəzməkdən, tapdalanmaqdan bərkimiş yer. Tapdaq yer. ◊ Tapdaq olmaq məc. – ayaqları altında qalmaq, tapdalanmaq, işğal olunmaq, tutulma
“Tapdalamaq”dan f.is
f. 1. Ayaqlamaq, ayağı ilə basdalamaq. Müəllim ayağı ilə qarı tapdalayıb Telli üçün yol açırdı. S.Hüseyn
“Tapdalanmaq”dan f.is
məch. 1. Ayaqlanmaq, ayaqla basdalanmaq, tapdanmaq. …Həyət ağır ayaqlarla tapdalandığından xırman kimi çılpaq və qurudur
“Tapdamaq”dan f.is
bax tapdalamaq. Düşünür asta-asta: küçələr, ay küçələr! Mən sizin sinənizi tapdamışam nə qədər. B.Vahabzadə
“Tapdanmaq”dan f.is
bax tapdalanmaq. Evlər, damlar, taxtapuşlar gümüş kimi ağarır; Qar tapdanıb, palçıq olub, dağda cığır qaralır
is. 1. Gözlənmədən tapılan, ələ keçirilən şey. Bu kitab lap tapdıq oldu. 2. məc. Təəccüb doğuran, təəccüblü, əcaib, qəribə
“Tapdırmaq”dan f.is
icb. Tapmağa məcbur etmək, tapmağı tapşırmaq, başqası vasitəsilə əldə etmək. Çənlibeldi mənə pənah; Tapdıraram həkim, cərrah
“Tapılmaq”dan f.is. Tapdığın tapılmasında ər və arvad od ayaqlamışdılar. Ə.Vəliyev
“Tapmaq”dan məch. İtən şey tapıldı. Axtardığım adam tapıldı. Meşədə azmış uşaqlar tapıldı. Xəstəliyə qarşı yeni dərmanlar tapılmışdır
1. “Tapınmaq”dan f.is. 2. is. Sitayiş, səcdə, pərəstiş
f. 1. Səcdə etmək, sitayiş etmək, ibadət etmək, pərəstiş etmək. [Xəyyam:] Bir tanrıya lazımsa tapınmaq; Zövq əhli tapınsın sana birdən
is. Tapılan şey. Arxeoloji tapıntılar
“Tapışmaq”dan f.is
qarş. 1. Bir-birini tapmaq, birbiri ilə görüşmək. Gün gələr, yenə də biz tapışarıq; Qucaqlar hər ana qalib oğlunu
bax tapıntı. Veys bu yeni tapqılara sevinir. Ə.Əbülhəsən
is. Atın belində yəhərin dal tərəfə sürüşməməsi və yanlara əyilməməsi üçün döşünün altından keçirilən qayış
“Tapmaq”dan f.is
is. 1. Hər hansı bir şeyi və ya hadisəni bənzətmə yolu ilə, qəsdən üstüörtülü şəkildə təsvir edən yığcam məcazi ifadədən ibarət müəmma (şifahi xalq əd
“Tapmacalamaq”dan f.is
f. Qeyri-müəyyən, üstüörtülü danışmaq, müəmmalı söz demək. Usta Ramazan yalnız böyründəki adamların eşidə biləcəyi bir səslə tapmacaladısa da, hamı on
sif. Qeyri-müəyyən, üstüörtülü, müəmmalı (söz, danışıq və s. haqqında). Tapmacalı söz
f. 1. Axtarış, aramaq nəticəsində meydana çıxarmaq, üzə çıxarmaq, əldə etmək. Axtardığı kitabı tapmaq
zərf Tap səsi çıxararaq, tap edərək, tappıltı ilə. Birdən [dəli] yenə tappadan yerə yıxıldı və dırnaqları ilə torpağı eşərək ağladı
1. təql. Bir-birinə və ya başqa şeyə toxunan taxta və s. şeylərdən çıxan aramsız səs. Ağarzanın evindən tappatap səsi gəlirdi
zərf Tappıltı ilə. Alma-armud ağaclarından meyvələr tappatapla tökülürdü. S.Rəhimov
“Tappıldamaq”dan f.is
f. Tappıltı səsi çıxarmaq, tap-tap etmək. Boz at quyruğunu buladıqca xurcuna dəyir və taqqıldayırdı. S
“Tappıldatmaq”dan f.is
f. Bir şeyi bir şeyə vuraraq və ya yerə ataraq tappıltı səsi çıxartmaq
təql. 1. Hərəkət edən insan və ya heyvanın ayağının yerə dəyməsi nəticəsində çıxan səs. [Zeynal] bir qədər sonra qapı arxasında ayaq tappıltısı duydu
is. 1. Tapşırılmış şey, yerinə yetirilməsi, ifa və ya həll edilməsi bir vəzifə olaraq həvalə edilmiş iş, məsələ və s