is. köhn. Artilleriya, toplar, topçu hissələri. [Xəzinədar:] Gedək əmiritopxananın yanına, onun rəyini dəxi hasil edək
sif. Qısa, qalın quyruqlu. Topquyruq qatır. – Qəhrəman çəkinəçəkinə topquyruq atın belinə qalxdı. S.Rəhimov
“Topladılmaq”dan f.is
məch. Başqası vasitəsilə toplamaq. Xırman döyüldü, topladılıb buğda bir yerə. Ə.Nəzmi
1. “Toplamaq”dan f.is. 2. bax üstəgəl. Toplama və çıxma. – Say prosesində təbii olaraq ilk dəfə toplama əməli yaranmışdır
1. bax yığmaq 1, 2, 4 və 6-cı mənalarda. Uşaqları tapıb, çiyələk, göbələk toplamağa gedirdik. A.Şaiq
is. və sif. riyaz. Toplama əməlində iştirak edən rəqəmlərdən hər biri. Toplanan rəqəm. Toplananların yerini dəyişdikdə cəm dəyişmir
“Toplanılmaq”dan f.is
məch. Başqası vasitəsilə toplamaq; yığılmaq, bir yerə cəm olunmaq. Bir neçə dəqiqənin içində bütün qaçqınlar toplanıldı
is. 1. Müəyyən bir iş görmək üçün bir yerə toplaşma, yığılma; toplantı. Nümayişə toplanış səhər saat 8-də olacaq
“Toplanmaq”dan f.is
f. 1. Toplaşmaq, yığışmaq, cəmləşmək. Bayram axşamının gecəsi bütün ailə evə toplanardı. H.Sarabski. Bir dəqiqədə arvad-uşaq gəlinin başına toplandı
bax toplanış 1 və 2-ci mənalarda. …Ağaxan bəy kimiləri … toplantı yeri olan Danzaver kəndinə yığışdı
“Toplaşdırılmaq”dan f.is
məch. Bir yerə cəmləşdirilmək, yığışdırılmaq, toplanmaq
“Toplaşdırmaq”dan f.is
f. Yığışdırmaq, bir yerə yığmaq
“Toplaşmaq”dan f.is
f. 1. Yığışmaq, bir yerə cəmləşmək, toplanmaq. [Mehrəli bəy:] Biz buraya Əmiraslan ağanın məsləhətilə toplaşmışıq
“Toplatmaq”dan f.is
icb. Başqası vasitəsilə toplamaq, başqasına toplama işi gördürmək; yığdırmaq. Məhsulu toplatmaq. Taxılı toplatmaq
sif. Bir yerə yığan, toplayan; yığıcı
1. is. Bir yerə yığılmış adamlar; dəstə, yığın. Uşaq toplusu. – Gövhər birdən adam toplusunu gördü, diksindi, bərkdən bir qıy çəkdi
sif. Topu olan, toplarla silahlanmış. Qoşunun toplu hissələri
bax top-tüfəngli. Xəlvəti işə girişən şeytan-şuğul kar görməyəndə toplu-tüfəngli padşah qoşunu hərəkətə gəlir, bölük-bölük soldat, dəstə-dəstə qazaq y
is. 1. Toplu halda, cəmləşmiş halda olma, toplu şeylərin halı. 2. Bir yerə toplanmış, yığılmış adamlar; toplu
[yun.] Topoqrafiya mütəxəssisi (bax topoqrafiya 1-ci mənada)
sif. Topoqrafiyaya və ya topoqrafa aid olan, topoqrafiya ilə və ya topoqrafla əlaqədar olan. Topoqrafik xəritə
[yun. topos – yer və grapho – yazıram] 1. Geodeziyanın, Yerin forma və ölçüsünü öyrənən və Yer səthinin böyük sahələrini ölçüb planını çəkməklə məşğul
sif. Toponimikaya aid olan, toponimika ilə əlaqədar olan. Toponimik adlar
[yun.] 1. Hər hansı bir yerin coğrafi adlarının (yaşayış məntəqələrinin, çayların, göllərin və s. adlarının) toplusu
[yun.] bax toponimika 2-ci mənada
sif. Kök və sağlam; koppuş. Toppuş uşaq. – [Elxan] toppuş ayaqlarını qaldırıb xalçaya endirdi. S.Rəhimov
is. 1. Başı girdə çomaq, dəyənək. Teymurun başına yenə də elə bil ağır bir toppuz endirdilər. H.Seyidbəyli
“Toppuzlamaq”dan f.is
f. Toppuzla vurmaq, toppuzla döymək
sif. 1. Başında toppuzu olan. Toppuzlu çomaq. // Əlində toppuz olan. Toppuzlu çoban. 2. köhn. Toppuzla silahlanmış
is. bot. Kolluq və zibilliklərdə bitən çoxillik ot bitkisi
bax topasaqqal(lı). Topsaqqal kişi. – [Sadıq] çox qaradı və kosadı, amma mən ağımtıl və topsaqqalam. C
is. Ayaqda: baldır sümükləri ilə pəncə sümüklərinin birləşdiyi yerdə yanlara çıxan oynaq. Topuğu ağrımaq
“Topuqlamaq”dan f.is
f. Arxadan qovub çatmaq; haqlamaq. Camışlar evdən uzaqlaşan kimi [uşaq] camışları topuqladı. S.Rəhimov
sif. : topuqlu başmaq köhn. – uzunboğaz ayaqqabı, boğazlı çəkmə. [Sara xanım:] Bəlkə sən qurşağa, topuqlu başmağa, yun papağa, büzməli arxalığa etiraz
bax toppuş. Cavan ana yenə də qırmızıpaltarlı, qıvrımsaçlı, topuş qızını atıb-tutur, …uşağı güldürür, danışdırırdı
is. 1. Balıq, quş və s. tutmaq üçün ipdən çarpaz toxunaraq bərabər məsafələrdə düyünlə bərkidilmiş alət
is. zool. Əsasən səhralarda və çəmənliklərdə yaşayan sərçəkimilər dəstəsindən oxuyan quş. Qəhqəhə başladı qızılgöz kəklik; Torağay oxudu qalxa-qalxa d
is. 1. Səhər hava işıqlanan və ya axşam hava qaralmağa başlayan vaxt; alaqaranlıq. Axşam toranı. – [Kazım] səhər toranında meşəyə girdi