is. [ər.] Ölərkən bir şəxsin öz övladına, yaxud yaxınlarına verdiyi tapşırıq, göstəriş, sərəncam, məsləhət, son sözü
is. [ər. vəsiyyət və fars. …namə] Yazılı vəsiyyət, vəsiyyət kağızı, vəsiyyət sənədi
is. [ər.] klas. Sevgilisi ilə qovuşma; vüsal. Ruzü şəb vəslin xəyalı canda qaldı yadigar. Xətayi. Könlüm evi xərabtər oldu fəraqdan; Vəslin bu mülkü e
is. [ər.] köhn. 1. Möhür. 2. Qadınların qaşlarına çəkdikləri qara boya, rəng. Vəsmə bol olanda qaşa da yaxarlar, gözə də
sif. köhn. Vəsmə çəkilmiş. Vəsməli qaş. – Şöleyi-şəmi-hidayətdir cəmalün pərtövü; Qibleyi-mülki-məlaik vəsməli qaşın sənin
[ər.] Sözün qısası, məsələ bitdi, iş qurtardı, bu qədər. Bəli, sözümüz oradadır ki, pişik ilə arvadın çarəsi məhz dağarcıqdır
is. [ər.] Şeytan, iblis
is. [ər.] Şübhə və tərəddüd, narahatlıq, iztirab, qorxu, səksəkə; əsli olmadığı halda xəyala gələn şey
sif. İztirablı, həyəcanlı, qorxulu, səksəkəli. Vəsvəsəli yuxu
is. [rus. “ватага” sözündən] Çay, göl və dəniz balıqlarını ovlamaq üçün sahildə yerləşən məntəqə, müəssisə
is. 1. köhn. Vətəgə sahibi. 2. Vətəgədə işləyən işçi, vətəgə fəhləsi
is. [ər.] 1. Bir adamın doğulub böyüdüyü və vətəndaşı olduğu ölkə, məmləkət; doğma yurd, Ana yurd. Vətəni müdafiə etmək
is. 1. Müəyyən bir dövlət əhalisinə mənsub olub, öz dövlətinin qanunları ilə müəyyən edilmiş bütün tələbləri yerinə yetirməyə borclu olan şəxs
is. 1. Bir şəxsin müəyyən dövlətin vətəndaşları arasında olması; vətəndaşın hüquqi vəziyyəti. 2. Sif
sif. Vətəni, yurdu olan
bax vətənpərvər
bax vətənpərvərlik
sif. [ər. vətən və fars. …pərvər] Öz vətənini sevən, öz xalqına və vətəninə sadiq və onların mənafeyi yolunda canından keçməyə hazır olan
[ər. vətən və fars. pərvəranə] bax vətənpərvərcəsinə. Bolqar müəllimlərindən cavan bir qız əlinə qırmızı bayraq alıb, şəhərin meydanına çıxdı və vətən
zərf və sif. Vətənpərvərə yaraşan, vətənpərvərə layiq bir surətdə. Vətənpərvərcəsinə hərəkət
is. Vətənpərvərə xas olan sifət; öz vətəninə və xalqına sədaqət və məhəbbət və onun yolunda hər bir fədakarlığa hazır olma
sif. Vətəni olmayan. Bir Vətən həsrəti – bir ulu nisgil! Vətənsiz yaşamaq – yaşamaq deyil. B.Vahabzadə
is. [ər.] anat. Əzələləri sümüklərə bağlayan lent və lövhə şəklində sıx birləşdirici toxumadan ibarət elastik törəmə
is. [ər.] 1. Vaizin məsciddə camaata söylədiyi dini məsələlərə aid nəsihətamiz və təbliği sözlər; moizə
təql. bax vığıltı
“Vığıldamaq”dan f.is
f. Vığ-vığ eləmək, vığ-vığ səs çıxarmaq. Ördək vığıldayır. – Kosa yerdə tərpəndikcə … [pişik] əzilər və vığıldardı
is. 1. Bəzi quşların çıxardıqları “vığ” səsi. Ördəyin vığıltısı. – Birdən bir vığıltı eşitdim, ah, mən; Gördüm çapalayır yazıq quşcuğaz… S
təql. bax vıjıltı
“Vıjıldamaq”dan f.is
f. Vıjıltı səsi çıxarmaq, vıjıltı ilə axmaq
is. İti gedən bir şeyin və ya iti axan suyun əmələ gətirdiyi səs. Çayın vıjıltısı, istidən yarpaqlar arasına sığınmış quşcuğazların … çığırtısı sükutu
təql. 1. Körpə uşağın çıxardığı səs. Yazgül (bələyi yırğalayaraq): – Nə var, a qoca kişi, vıq-vıq elə, bir görüm
“Vıqqıldamaq”dan f.is
f. Vıq-vıq səs çıxarmaq
[holl.] Ucu haça kimi ayrılmış dar uzun bayraq. // Ensiz, uzun, yaxud üçbucaq şəklində kiçik bayraq. Məktəb uşaqları estafetdə fəal iştirak etdiklərin
[rus. вышка] Neft və s. quyusu qazılacaq yerdə qurulan, yaxud başqa texniki məqsədlər üçün taxtadan, metaldan düzəldilən hündür qüllə; buruq
is. xüs. Neft quyuları qazmaq üçün vışka düzəldən fəhlə
“Vıyıldamaq”dan f.is
f. Vıyıltı səsi çıxarmaq (iti gedən şey haqqında). Külək vıyıldayır. – Budur şimal yeli qopub guruldar; Sürükləyib buludları, vıyıldar
“Vıyıldatmaq”dan f.is
1. icb. Vıyıltı səsi çıxartdırmaq. 2. f. Vıyıltı ilə atmaq, fırlatmaq
is. Küləyin, güllənin, çarxın və s.-nin sürətli hərəkətindən hasil olan səs. Lakin elə o dəqiqə tamam qulağının dibindən keçən güllə vıyıltısı bu yold
təql. bax vızıltı. Arılar vızvızla uçuşur. ◊ Vız durmaq dan. – dik durmaq, pırtlaşmaq, qarışmaq. Saçları vız durub
“Vızıldamaq”dan f.is