sif. 1. Səthi düz, üzərində girintiçıxıntı olmayan. Yastı tava daşı. Yastı təpə. Yastı yer. // Yatıq, batıq, basılmış kimi olan
Mürəkkəb sözlərin yastılıq mənasında olan birinci tərkib hissəsi; məs.: yastıburun, yastıdilli
zərf 1. Aramla, asta-asta, sakit-sakit. □ Yastı-yastı danışmaq – sözləri uzada-uzada və astadan danışmaq
is. Tutan tərəfi (ağzı) uzun və yastı olan qısqac (alət)
is. Balaban növü. Xanəndə yastıbalabanla oxuyub gecəyə xitam verərdi. H.Sarabski
sif. Başı yastı olan
sif. Bığı yastı olan
sif. Burnu yastı olan. Balaca, yastıburun Zivər gəlib Kərimin qucağında oturdu. M.İbrahimov
sif. Buynuzu yastı olan
sif. Yastı
sif. Dabanı hündür olmayan, dabanı yastı olan. Xəstə Əsgər yenə də Gülöyşəyə nəzər saldı, qapıdan çıxaraq bir ayağına çəkmə, o biri ayağına yastıdaban
sif. Dibi yastı, düz olan. Yastıdibli qayıq
cəm zool. Dimdikləri yastı olan quşlar növü
is. 1. Yatanda baş altına qoyulan, içərisi quş tükü, pambıq və ya hava ilə doldurulan dördkünc kisəcik; balış
is. zool. Çəkikimilər fəsiləsindən kiçik enli balıq
is. Balaca yastıq, kiçik yastıq
bax yastıqcıq
cəm zool. Qığırdaqlı balıqlar yarımsinfi
“Yastıqlamaq”dan f.is
f. 1. Arabanın oxuna yastıq vurmaq, yastıq qayırmaq. 2. məc. Qəsdən arxayınçılıq yaratmaq, yuxulatmaq, iğfal etmək
icb. Arabanın oxuna yastıq qoydurmaq
sif. Yastığı olan; yumşaq. Yastıqlı kürsü
sif. Yastıq üçün yararlı
is. bot. Xaççiçəklilər fəsiləsindən çoxillik, bəzən bir və ya ikiillik ot bitkisi
is. Yastığa keçirilən örtü, üz. İpək yastıqüzü
“Yastılamaq”dan f.is
f. Çəkiclə döyməklə, yaxud əzməklə, basmaqla, yaymaqla bir şeyin şəklini düz, yastı hala salmaq; yastılaşdırmaq
“Yastılanmaq”dan f.is
f. 1. Yastı hala düşmək; yayılmaq, 2. Yayılmaq, yayılıb oturmaq, naqolay oturmaq. Salman yastılanaraq kənarda oturmuşdu
“Yastılaşdırılmaq”dan f.is
məch. Yastı hala salınmaq
“Yastılaşdırmaq”dan f.is
f. Yastı hala salmaq
“Yastılaşmaq”dan f.is
f. Yastı hala düşmək, yastı şəklə düşmək. Kamilə elə gəldi ki, Zəfərin üzündəki çopur çoxalıb, burnu daha da yastılaşıbdır
“Yastılatdırmaq”dan f.is
icb. Yastı hala saldırmaq
“Yastılatmaq”dan f.is
f. 1. bax yastılaşdırmaq. 2. Yatırtmaq. Pişik qulaqlarını yastıladıb gözlərini qıyaraq başını geri çəkdi
is. Yastı şeyin halı. Yerin yastılığı. Daşın yastılığı
zərf Yastı və enli tərəfi üstündə, yastı tərəfi ilə. Baltanı yastısına vurmaq
sif. Sifəti, üzü yastı olan. Yastısifət adam
sif. Bir qədər yastı
sif. Pota, kök və yaraşıqsız. [Səfər:] Bu qız evimizdə şümşad kimi idi. Amma indi gör nə yastıyapalaq olub? C
is. Boyca alçaq və şişman olma; potalıq, yöndəmsizlik. Bu gün [Salmanın] paltarı bədəninin yastıyapalaqlığını bir qədər itirirdi
is. 1. Doğuluş, dünyaya gəlmə günündən keçən vaxt, il; insanın, heyvanın, bitkinin böyüməsində, inkişafında dövr; ömür
1. sif. Canına su, rütubət hopmuş; rütubətli, çox nəm, az islaq, sulu (quru ziddi). Yaş paltar. Yaş yer