təql. bax vığıltı
“Vığıldamaq”dan f.is
f. Vığ-vığ eləmək, vığ-vığ səs çıxarmaq. Ördək vığıldayır. – Kosa yerdə tərpəndikcə … [pişik] əzilər və vığıldardı
is. 1. Bəzi quşların çıxardıqları “vığ” səsi. Ördəyin vığıltısı. – Birdən bir vığıltı eşitdim, ah, mən; Gördüm çapalayır yazıq quşcuğaz… S
təql. bax vıjıltı
“Vıjıldamaq”dan f.is
f. Vıjıltı səsi çıxarmaq, vıjıltı ilə axmaq
is. İti gedən bir şeyin və ya iti axan suyun əmələ gətirdiyi səs. Çayın vıjıltısı, istidən yarpaqlar arasına sığınmış quşcuğazların … çığırtısı sükutu
təql. 1. Körpə uşağın çıxardığı səs. Yazgül (bələyi yırğalayaraq): – Nə var, a qoca kişi, vıq-vıq elə, bir görüm
“Vıqqıldamaq”dan f.is
f. Vıq-vıq səs çıxarmaq
[holl.] Ucu haça kimi ayrılmış dar uzun bayraq. // Ensiz, uzun, yaxud üçbucaq şəklində kiçik bayraq. Məktəb uşaqları estafetdə fəal iştirak etdiklərin
[rus. вышка] Neft və s. quyusu qazılacaq yerdə qurulan, yaxud başqa texniki məqsədlər üçün taxtadan, metaldan düzəldilən hündür qüllə; buruq
is. xüs. Neft quyuları qazmaq üçün vışka düzəldən fəhlə
“Vıyıldamaq”dan f.is
f. Vıyıltı səsi çıxarmaq (iti gedən şey haqqında). Külək vıyıldayır. – Budur şimal yeli qopub guruldar; Sürükləyib buludları, vıyıldar
“Vıyıldatmaq”dan f.is
1. icb. Vıyıltı səsi çıxartdırmaq. 2. f. Vıyıltı ilə atmaq, fırlatmaq
is. Küləyin, güllənin, çarxın və s.-nin sürətli hərəkətindən hasil olan səs. Lakin elə o dəqiqə tamam qulağının dibindən keçən güllə vıyıltısı bu yold
təql. bax vızıltı. Arılar vızvızla uçuşur. ◊ Vız durmaq dan. – dik durmaq, pırtlaşmaq, qarışmaq. Saçları vız durub
“Vızıldamaq”dan f.is
is. Vızıltı səsi çıxarmaq, vız-vız etmək. Arı vızıldayır. – Hər səhər hələ o, yuxudan durmamış, onun qapısında qraflar və knyazlar arı kimi vızıldayır
“Vızıldaşmaq”dan f.is
qarş. Hamı birlikdə vızıldamaq (həşərat haqqında). Arılar qarmaqarışıq halda vızıldaşdılar. S.Rəhimov
“Vızıldatmaq”dan f.is
1. icb. Vızıldamasına səbəb olmaq. Arıları vızıldatmaq. 2. f. Vızıltı ilə atmaq, fırlatmaq, tullamaq
is. 1. Uçan həşəratın qanadları ilə çıxardığı səs. Hardansa uçub gəlmiş bal arıları gah yarpızlara qonur, bir müddət dayanıb nə isə axtarır, sonra da
is. [lat.] Müxtəlif formalı elastik cisimlərin mexaniki rəqsi, titrəyiş
[fr.] mikr. Ucu əyri çöp, yaxud vergül şəklində bakteriya, mikrob. Düz çöp şəklində olan mikroblara basil, azca əyri (vergül şəklində) olanlara vibrio
is. [lat.] Qaramal və qoyunlarda təsadüf edilən yoluxucu xəstəlik
təql. Quşların cikkiltisi. İki yolçu sevimli qırlanğıc; Ötüşür bir budaqda şən: “vic-vic!” A.Şaiq
is. [ər.] Öz hərəkəti üçün mənəvi məsuliyyət hissi, təmiz ürək hissi, öz hərəkətlərinin yaxşı və ya pis olduğunu duyma
zərf [ər.] Vicdanca, vicdan cəhətindən, öz hərəkəti üçün mənəvi məsuliyyət hissi ilə, təmiz ürək hissi ilə
sif. [ər.] Vicdana mənsub və aid olan. [Məlikə xanım:] Oğlum, daxili saflıq və vicdani saflıq insan üçün böyük bir vüqardır! S
sif. Vicdanı olan, öz iş və hərəkəti üçün mənəvi məsuliyyət hiss edən; ürəyindəki təmiz hiss qüvvətli olan; insaflı
is. Vicdanı olma, vicdanla hərəkət etmə, vicdanlı münasibət
sif. Vicdanı olmayan, öz hərəkəti üçün cəmiyyət qarşısında mənəvi məsuliyyət hiss etməyən, ürək hissi təmiz olmayan; insafsız
zərf Vicdana uymayan bir tərzdə, insafsızcasına; həyasızcasına. Vicdansızcasına hərəkət
is. Vicdanı olmama; öz hərəkəti üçün mənəvi məsuliyyət hissinin olmaması; insafsızlıq. Zənnimcə, xilqətdən daha əvvəl ədalətsizlik və vicdansızlıq yar
dan. bax vicvicə. Məni vicə tutdu
“Vicələndirmək”dən f.is
f. Yüngül üşütmə əmələ gətirmək, vicə gətirmək
“Vicələnmək”dən f.is
f. Bədənində yüngül üşütmə hiss etmək. O, şübhəli nəzərlərlə içəri girənləri süzüb, əllərini ovuşdurdu və vicələnirmiş kimi: – A bala, o pəncərəni ört
is. dan. Üşütmə. Canıma vicvicə düşdü
is. [ər.] Görüşüb bir-birindən müvəqqəti və ya həmişəlik ayrılma; xudahafizləşmə, sağollaşma; əlvida