“Paylamaq”dan f.is
f. Çoxları arasında bölüşdürmək, hərəyə öz payını vermək. Maaş paylamaq. – [Rüstəm kişi] borclarını ödədi və hər əməkgününə üç kilo taxıl payladı
is. Paylanma işi; paylanma
“Paylanmaq”dan f.is
məch. Çoxları arasında bölüşdürülmək, hərəyə öz payı verilmək. Dəvətnamələr paylandı. – Şəhərdə bir neçə şirin quyu vardı ki, buna da keşikçi qoyulmuş
“Paylaşdırılmaq”dan f.is
məch. Çoxları arasında bölüşdürülmək, hərəyə öz payı verilmək. Vəzifələr yoldaşlar arasında paylaşdırıldı
“Paylaşdırmaq”dan f.is
f. Çoxları arasında bölüşdürmək, hərəyə öz payını vermək. Rolları paylaşdırmaq. – [Oğlan:] Dedilər, bəyin hər nə mal-dövləti var, əlindən alıb camaata
“Paylaşmaq”dan f.is
qarş. Öz aralarında bölüşdürmək, hərə öz payını götürmək
is. tex. Maşınlarda, mühərriklərdə, cihazlarda və s.-də qaz, buxar, elektrik enerjisi və s.-nin verilməsini nizama salan hissə, qurğu
sif. və zərf dan. Pay gətirən və ya aparan; payla gələn və ya yola salınan. Paylı-lüşlü qonaq. – Birinci dəfə [Veysəli] yadına salan, paylı-lüşlü yanı
is. [fars.] : paymal etmək (eləmək) – ayaq altına salmaq, zəlil etmək, təhqir etmək. Neyləmişdi sənə Vaqif, a zalım; Onu qəm əlində payimal etdin
is. [fars.] Dövlətin, hökumətin və hökumət idarələrinin yerləşdiyi baş şəhəri. Bakı Azərbaycanın paytaxtıdır
is. Bir şeyi yarmaq, ya genəltmək üçün ucu nazik, getdikcə yoğunlaşan ağac və ya dəmir parçası. Ağacı pazla yarmaq
is. məh. 1. Olduqca arıq adam. 2. Yağsız ət
is. məh. Çuğundur. □ Pazı kimi – çuğundur kimi (tünd-qırmızı, qıpqırmızı). Həmişə belə tənbehdən sonra qulaqlarım pazı kimi qızarardı
“Pazlamaq”dan f.is
f. 1. Paz vurmaq, pazla yarmaq. 2. Paz vurub bərkitmək, pazla möhkəmlətmək. Pərdinin yanını pazlamaq
“Pazlanmaq”dan f.is
məch. 1. Paz vurulmaq, pazla yarılmaq (odun və s.). Kötüklər pazlandı. 2. Paz vurulub bərkidilmək, pazla möhkəmlədilmək
sif. Paza oxşar, paz kimi ucu nazik, getdikcə yoğunlaşan
“P” hərfinin və bu hərflə işarə olunan samitin adı
[rus.] is. Binaları qızdırmaq, üstündə xörək bişirmək və s. məqsədlər üçün kərpicdən, metaldan düzəldilmiş qurğu; soba
[rus.] bax möhür 1-ci mənada. [Tofiq:] Gəl, gəl, bu saat mən “hə-yox” cavabını alım, ərizənə peçat basdırım
cəm Eramızın IX-XI əsrlərində Cənub-Şərqi Avropada köçəri həyat sürmüş türk mənşəli qədim xalq
[rus. печенье – bişmiş] Kövrək, adətən şirin xəmirdən bişirilmiş şirniyyat növü. Nəcəflə Qızyetər zənbildən iki bükülü konfet, bir qutu peçenye və bir
[yun. paidogogike] Tərbiyə, təlim və tədrisin forma və metodlarını öyrənən elm
sif. 1. Pedaqoqla əlaqədar olan, pedaqoqla bağlı olan. Pedaqoji şura. Pedaqoji kadrlar. // Pedaqoqlar, müəllimlər hazırlamaqla məşğul olan
[yun. paidogogos] Sənəti müəllimlik və tərbiyəçilikdən ibarət olan adam, pedaqogika sahəsində mütəxəssis
is. Pedaqoqun işi; müəllimlik, tərbiyəçilik
[fr. pedale – ayaq] Müxtəlif maşınlarda, musiqi alətlərində və s.-də ayaq manivelası. Velosipedin pedalı
[ital.] Xırda və formal tələblərin yerinə yetirilməsinə həddindən (lüzumundan) artıq fikir verən adam; xırdaçı, hərf güdən
[ital.] Həddindən artıq formalizm (rəsmiyyətçilik); ifrat xırdaçılıq
is. Hər şeydə həddindən artıq xırdaçılıq göstərmə; pedantizm
is. Cənubi Afrikada yaşayan xalqlardan biri
[yun.] Uşaq xəstəlikləri – pediatriya mütəxəssisi olan həkim; uşaq həkimi
[yun. paidos – uşaq və iatreia – müalicə] Tibbin, uşaq xəstəliklərindən, onların müalicəsindən və qarşısını almaq üsullarından bəhs edən şöbəsi
[fr. pedicure, əsli lat. pedis – ayaq və curare – qayğısına qalmaq] Ayaq dırnaqlarının təmizlənməsi, cilalandırılması və ayaqlardakı döyənəklərin rədd
is. Pedikürlə məşğul olan qadın (qız)
is. Pedaqoji institut (orta məktəb müəllimləri hazırlayan ali məktəb)
is. Pedaqoji məktəb (ibtidai məktəb müəllimləri və uşaq bağçası tərbiyəçiləri hazırlayan orta məktəb)
is. Pedaqoji şura (məktəb müəllimlərinin, təhsil və inzibati məsələləri həll etmək səlahiyyəti olan iclası)
[ing. əsli lat.] Süngər daşı
[ing.] Kişi kostyumunun açıq, qatlanan yaxalığı və düymələnən ətəkləri olan hissəsi. Osmanla Səlim tanınmaz olmuşdu
is. Pencək və şalvardan ibarət geyim komplekti; kostyum. Pencək-şalvar tikdirmək
sif. Pencək geymiş, əynində pencəyi olan. Pencəkli oğlan
is. Müxtəlif yeməli yabanı otların (əməköməci, gicitkən, cincilim və s.) ümumi adı. [Nabat Firəngizə:] Böyük olanda nə olar, bıçağı götür, kətənin pen
is. Çoxlu pencər bitmiş sahə, yer. Pencərlikdən pencər yığmaq