BORC I is. Qaytarmaq şərti ilə alınan, ya birinə verilən pul və s. BORC II is. Vəzifə. Borcunu bilməyənlər həqiqətdən gen olar (B
BORCLU I is. Borcu olan, başqasından borc almış olan. Hacı Bayram indiyədək bu camaatın qanını soyubdur
BOŞ I sif. İçində heç bir şeyi olmayan. Boş kürsü ilə nə qədər çalışdım bir şey çıxmadı (Ə.Haqverdiyev)
BOY I is. Bədənin uzunluğu; qədd-qamət. Bir balaca boyu var; Ev dolusu toyu var (Tapmaca) BOY II is. folk
BOYA I is. Bir şeyə müəyyən rəng vermək, yaxud rəsm çəkmək üçün işlədilən rəng maddəsi; rəng. Ətli dodaqlarına elə bil çəhrayı boya sürtmüşdü (Anar)
BOYLU I sif. Ucaboy, boylu-buxunlu, qədd-qamətli. Sona hündür boylu, gülümsər, gözəl, tən yerişli, şux gülüşlü bir qız idi (C
BOZ I is. Dişi qırqovul. BOZ II is. dan. Dəmrova oxşar dəri xəstəliyi, keçəllik. Uşağın başında boz var, onu həkimə göstərmək lazımdır
BOZAQ I is. bot. Şoran torpaqlarda bitən birillik yem bitkisi. BOZAQ II is. zool. Qabayunlu Azərbaycan qoyun cinsi
BÖLMƏ I is. riyaz. Bir sayda neçə dəfə başqa say olduğunu bilmə əməli. Bölmə cədvəli. BÖLMƏ II is. hərb
BÖLÜK I is. hərb. Piyada və bəzi xüsusi qoşun hissələrində batalyon tərkibinə daxil olan əsgəri hissə; rota
BÖYÜR I is. Bədənin çiyindən ombaya qədər olan sağ və sol tərəfi. Amma mən ayaqlarımı onun qabarıb yatan böyürlərinə elə sıxmışdım ki, qırsaqqız kimi
BUCAQ I is. Künc, guşə. Qorxusundan bir bucağa qısılar; Dinə bilməz, mat-mat baxar, ağlarsan (M.P.Vaqif)
BULAMAQ I f. Batırmaq, çirkləndirmək. Elxan girdi palçığa; Üstbaşını buladı (T.Elçin). BULAMAQ II f. Tərpətmək, yellətmək
BULANMAQ I f. Batmaq, kirlənmək, duruluğunu itirmək. Yaralı alqana boyanmış idim; Yıxılıb torpağa bulanmış idim (A
BULUD I is. Havada toplanan kəsifləşmiş su buxarı, yığını. Buludlar axışır səmayə lay-lay; Sönür göy üzündə rəngi solmuş ay (B
BULUDLU I sif. Buludla örtülmüş. ...Buludlu səmada tutqun görünən günəş aşağıya enməkdə idi (M.Cəlal)
BURUQ I is. Neft və yaxud mədən suları çıxarmaq üçün xüsusi üsullarla qazılan quyu. Gecə ay nur səpərkən buruqlar meşəsinə; Qulaq verdi ney çalan külə
BURUN I is. anat. İnsan və heyvanların üzündə iybilmə və tənəffüs orqanı. BURUN II is. coğr. Qurunun sivri bucaq şəklində dənizə, gölə və ya çaya uzan
BÜRÜNCƏK I is. Bürünməyə yarayan örtü, üst paltarı. Bu gecə məndən yatdı yoxdu, gərək bir bürüncək götürəm (C
CAĞ I is. Çəpər, hasar. Bu bağın cağını niyə söküb yandırmırsınız? (Çəmənzəminli). CAĞ II is. Arabanın yanları
CALAMAQ I f. Peyvənd etmək; bağlamaq. Keçən günə gün çatmaz, calasan günü günə (Ə.Haqverdiyev). CALAMAQ II f
CAN I is. [ fars. ] Bədən. Arif olan, bir od düşüb canıma; Əridib döndərir a yağa məni (Aşıq Ələsgər)
CANLI I sif. Güclü, qüvvətli, sağlam; yoğun. CANLI II is. Diri, ölməmiş. Xəzərdə canlı varmış; Onu ikiayaqlı canlılar; Qırıb qurtarmış (M
CƏBR I is. [ ər. ] riyaz. Riyaziyyat elmlərindən birinin adı. Bu cəbr, həndəsə bilməm nə demək? Uğraşan beynini incitmiş olur (H
CƏMİYYƏT I is. [ ər. ] Birlik, ittifaq. Əhməd Cavad ədəbiyyat cəmiyyətinin məsul katibi idi. CƏMİYYƏT II is
CƏNG I is. [ fars. ] Vuruş, döyüş. Düzəldirlər top, tüfəng; Etmək üçün yarım cəng (M.Müşfiq). CƏNG II is
CƏNGİ I is. [ fars. ] mus. Qəhrəmanlıq və cəngavərlik ruhunu ifadə edən gümrah və şən musiqi əsəri. Koroğlunun cəngi havası dağlara, dərələrə səs sald
CIR I sif. Yabanı. Məclis qaynaşır; cır arı yuvası kimi (R.Rza). CIR II sif. Ciyiltili, zingiltili. Vallah, cır səsindən qulağımız batdı (S
CIZIQ I is. Xətt. Cürbəcür cızıqlar və dairələr çəkilmiş bir lövhədə fabrikin illik planı və məhsulun hansı şəhərlərə göndərildiyi göstərilmişdi (Anar
CİLD I is. [ ər. ] Üz, qabıq. Qara cilddə çap eləyin kitabımı; Məndən sonra (M.Araz). CİLD II is. [ ər
CİRƏ I is. Pay, norma. ..Cahan xanım son aylar onun özünü də sıxışdırmağa, cirə ilə dolandırmağa başlamışdı (M
CÖVHƏR I is. [ ər. ] Mahiyyət, əsas maya. Asəf Zeynallının istedadının mayasında əsil sənət cövhəri var idi
CÜMLƏ I is. [ ər. ] qram. Bitmiş bir fikir ifadə edən söz və ya söz birləşmələrindən ibarət dil vahidi
CÜRƏ I is. zool. Ördəyəoxşar kiçik su quşu. CÜRƏ II is. Forma, növ. Yox, insanlar anadan bir cürə doğulmayır (Ə
CÜT I is. köhn. Yeri şumlayıb əkin əkmək üçün kənd təsərrüfat aləti və ona qoşulan heyvan birlikdə cüt adlanır
CÜYÜR I is. zool. Ceyranabənzər heyvan. Boynunu irəli uzadıb sərtliklə bükən, şaxəli buynuzlarını oynadan cüyür bizə sarı gəlir
ÇAĞ I is. Vaxt, müddət. Vurun, vurun alçağı; Keçmiş verginin çağı (M.Müşfiq). ÇAĞ II sif. Kefi yaxşı olan, əhvali-ruhiyyəsi saz olan
ÇAXMAQ I is. Tüfəngin atəş açmaq üçün yararlı hissəsi. Neçə güllə xəznədədir; Neçə qundaq sinədədir; Neçə barmaq çaxmaqdadır (B
ÇAL I is. Çəpər, hasar. Gələn yox, gətirən yox; Batıb çalı, çəpəri (H.Arif). ÇAL II sif. Saçı ağarmış, qocalmış
ÇALA I is. Çuxur, çökək. Maşın, balaca bir çalada dirəndi (Ə.Mirzəcəfərli). ÇALA II is. Yuva. Gələrsən-görərsən qalası qalır; Daşında kəkliyin çalası
ÇALASI I is. Qatıq mayası. Çalasısız qatıq olmaz (Ata. sözü). ÇALASI II is. Aravuran, araqarışdıran. Mən onu tanıyıram
ÇALĞI I is. mus. Musiqi. Əmimgilin qapısında üç gün, üç gecə çalğı səsləri kəsilmədi (M.İbrahimov). ÇALĞI II is
ÇALMAQ I f. Musiqi alətini hərəkətə gətirmək. Hava ifa eləmək. Şair dostum, çaldığın saz; Eldən ayrı səs ucaltmaz… (M
ÇANAQ I is. anat. İnsanın taz sümüyü, çanaq sümüyü. ÇANAQ II is. Taxta kasa. Çanağı başında sındı (Ata
ÇAP I is. Mətbəə. Çap maşını. ÇAP II f. Yarmaq, doğramaq. Dağları çapmağa yaranmış insan! (S.Vurğun)
ÇAPMAQ I f. Səyirtmək, bərk sürmək. Tapdıqgil də onun arxasınca dördnala çapdılar (İ.Şıxlı). ÇAPMAQ II f
ÇARPAZ I is. İlgək; bənd; düymə. Çuxanın qaytanları, düymələri qırıq-qırıq oldu. Çarpazlardan biri onun dırnağına keçdi (İ
ÇAŞ I sif. Çəp, əyri, yan. Deyir, kaş sən çaş, çopur olaydın, mənim də canım rahat olaydı (Anar). ÇAŞ II f
ÇATMA I is. Tüfənglərin baş-başa çatılması, yığılması. Əhəd çatmanı qucaqlayıb uzandı, elə bil sinəsi ilə onları düşməndən qoruyurdu
ÇATMAQ I f. Yetişmək, öndə gedənlərə yaxınlaşmaq. Ancaq gələnlər ona çatıb atları yanaşı sürdülər (İ