CALAMAQ

CALAMAQ I f. Peyvənd etmək; bağlamaq. Keçən günə gün çatmaz, calasan günü günə (Ə.Haqverdiyev).

CALAMAQ II f. Tökmək. – Axı, gərək özününkü də özünə əl isitməyə ocaq qoya, daha bu ocağa su calayıb söndürməyə (S.Rəhimov).

CALAMAQ III f. Qatmaq, qarışdırmaq. Məni bu işə calama.

CAĞ
CAN

Значение слова в других словарях

европе́йски израсхо́дованность ната́чиваться низ полоня́нка узуа́льность фэбээ́ровец моро́ка муштрова́ние поско́к провезти́ ущу́чивать чили́ец закалить пряду скапуститься Arapahoe epiphenomena gas sensor growing pains kibbutznik oestrum soft technology переписчик сборный