«şən» və «gül» sözlərindən düzəlmiş, «gül sevincli, şad olan çiçək, sevinən çiçək» deməkdir
şən gül, məmnun gül; şad gözəl
şadlıq, sevinc, fərəh; təntənə, şadyanalıq
şadlıqla nazlanan, şənlənərək naz edən
şən olmaq; sevimli ol, məmnun ol
şən nəsilli, şad nəsilli
şən olan türk, şənlənən türk
bahar sevinci; sevinc gətirən bahar
şəhər valisinin (hökmdarının) arvadı; şəhərin ən böyük, tanınmış xanımı
etibar, heysiyyət; şərəf, şöhrət
namus, qeyrət, heysiyyət, iftixar
bax: Şərəf və Bəyim
minarənin azan verilən yeri
bax: Şərəf və Gül
bax: Şərəf və Xanım
qədəmləri uğurlu olan, gəlişi şərəfli olan
yaxşı naz eləməyi bacaran, gəlişi şərəfli olan
qız(lar)ın şərəfi, qadın(lar)ın iftixarı
Şərqə aid olan, Şərqə məxsus olan; nəğmə, mahnı
Şərqə məxsus naz; nəğməli naz
şərqli qız; Şərqə məxsus qız; nəğmələr, türkülər
utanan, utancaq; çəkingən, çəkinən
öz halından ah-zar etmə, şikayətlənmə
segah məqamında zərbli muğam
çox işıqlı Ay, parlaq Ay
şəkər və ya bal dadı verən; xoşagələn, ürəyəyatan
bax: Şirin və Bacı
bax: Şirin və Bəyim
bax: Şirin və Gül
bax: Şirin və Xanım
işvəsi, nazı xoşa gələn
aslanın Ayı, şirin Ayı
fil sümüyündən hazırlanmış sədəf; parlaq, ağappaq
aslan; şir nazı; qəhrəmana layiq qız
Şirvan gülü, çiçəyi
tonqaldan qalxan alov, parıltı, işıltı, şəfəq
əzəmət, qüdrət, cah-cəlal; şöhrət
arzu edənin odu, istəyənin hərarəti; şövqə gələnin istiliyi
arzu edənin işığı, istəyənin parıltısı
şövqlü, arzu edən, arzu edilən, istəyən
arzu edənin zəri, istəyənin daş-qaşı