səhər qız(lar)ı, səba qadın(lar)ı, sübh gözəli; Günəş
«səbat» sözündən düzəlmiş, «dözüm, mətanət» deməkdir
gözəl, göyçək, qəşəng, dilbər, şirin
əridilmiş metal külçə; sağlam bədənli
əsli “Sabina”dır və e.ə. X əsrdə Romada yaşamış bir qadın qəbiləsinin adındandır; sevinən, şənlənən; qiymətli
kiçik qız, qız uşağı, balaca qız
kiçik zər, balaca zər kimi qız; gözəl qız
göyərti; kişmiş növü; yaşıllıq
bax: Səbzə və Gül
Səbzə xanım; yaşıl xanım; uğurlu qız
düzülmüş, rədiflənmiş
səs, səs-səda, ün
səda gülü, çiçəyi; gülün sədası
sadiqlik, dostluq, vəfa, etibar, vəfalılıq
“səd” (ağgünlülük, xoşbəxtlik, bəxtiyarlıq) və “ayə” (əlamət, nişan, “Quran” surələrindəki cümlələrin hər biri) sözlərindən yaranmışdır
səmimi, saf, ürəyitəmiz
dəniz böcəyinin qabığından hazırlanan parlaq maddə; saflıq, parlaqlıq
sədəf nuru; sədəf kimi parlaq qız
həqiqi dost, vəfalı yoldaş, etibarlı rəfiqə
yüz il yaşayan
bəxtiyarlıq, xoşbəxtlik, uğurluluq; uğurlu ulduz
saflıq, təmizlik; könül; könül şənliyi
saf gül, xalis gül
son dərəcə ehtiyac içində yaşama
saf işvə, xoşagələn qəmzə
gəlir, xəzinə; böyük qayıq, gəmi
saflığın, təmizliyin şəfəqi, işığı, ziyası
saf, xalis qızıl kimi gözəl qız
parlaq, işıqlı ulduz
sabah açıldığı vaxt, sübh
səhər banusu; Günəş; gözəl qız
səhər çiçəyi, səhər açılan gül
səhər Günəşi; günəşli səhər; səhər günü
səhərlər, səhərli
səhər nazı, səhər qəmzəsi
səhər nuru, işığı; səhərin aydınlığı kimi gözəl qız
səhərin şənliyi, fərəhi; səhərin bəxşiş etdiyi sevinc
səhərin zəri; səhərin şəfəqi, Günəş kimi qız
cadugər, sehrlik; gözəlliyi ilə əfsunlayan
Səhnə (Səkinə) bacı, sakit, mülayim bacı
Səhnə (Səkinə) banu; sakit banu
səhraya məxsus; olan; çöllü-biyaban
səhrada bitmiş gül, səhra gülü