dinin odu, dinin ocağı, dinin işığı
tərifə layiq, müqəddəs ocaq; müqəddəs Əhməd; Əhmədin ocağı
Alının odu, Əlinin ocağı
"pir" sözü ilə başlanan adların əzizləmə forması (Bu vaxta qədər f. mənşəli hesab edilən "pir" türk sözüdür və "bir" Günəş və ya Tanrı, "pir" "Tanrı"
mənim odum, mənim ocağım, mənim işığım, mənim Tanrım
"Pir" (qoca, ocaq, müdrik, müqəddəs,) və «kamal» (Kamalağıl) sözlərindən düzəlmiş, «Kamal ocağı», «ağıllı qoca» deməkdir
pirin qulu, pirin köləsi
Pir Mədəd; pirin köməyi, pirin yardımı, ocağın bəxşişi
Pir Məmməd; Məmmədin piri, Məmmədin ocağı
müqəddəslərin iltifatı
həddən artıq işıqlı, nurlu
Azərbaycanın eyni adlı çayının adındandır
od kimi, ocaq təki(n); odun varisi, oddan törəyən
Allahın odu, Tanrının ocağı
bax: Firuz
pir verdi, ocaq verdi; nəzir-niyaz verdi; Allah verdi
Pir Vəli; Allahın himayə etdiyi, pirin qoruduğu
"pir" və «zaman» sözlərindən düzəlmiş, «dövrün bilicisi, zamanın müqəddəs adamı» deməkdir
alın, qaşqa; qaşqası olan
yaxşı bişmiş, tam bişmiş; təcrübəli, ustalaşmış, yetişmiş, yetkin, yetkinləşmiş
namaz zamanı qabaqda duran din xadimi
qabaqdan gedən
möhkəm metal; sağlam, güclü
polad kimi xan; güclü, qüvvətli xan
heç kəsin bilmədiyi, gizli, xəlvəti
"rəbb" (Allah, Tanrı; sahib, yiyə) və "il" sözündən düzəlmiş, "elin böyüyü, sahibi" mənasındadır
bahar, yaz; IV övlad (Bahar da ilin dörd fəslindənövladından biridir)
varlığın, mövcudiyyətin sahibi; Allaha sitayişin adı
"rəbb" və "bin" övlad sözlərindən düzəlmiş və "Allah oğlu, Tanrı övladı" mənasındadır
əlaqə, birlik; münasibət (valideynlər arasında)
hökmdar; aid olma, daxil olma; qayıtma; Allah, Tanrı
dinin hökmdarı; Allah
rica edən, xahiş edən
başqasından üstün tutulan
bir-birinin ardınca gedən; sonradan, cərgə; iz bilən, yol bilən
yüksək, uca, hündür, ali, ülü
Allah sağaltdı (Tanrının buyruğunu yerinə yetirən mələklərdən birinin adıdır)
yüksək rütbə, mənsəb
yüksək mənsəb, yuxarı rütbə; yüksəklik; ucalan
qaldıran, ucaldan; vəkillik, böyük rütbə; lütf; mehribanlıq