нареч. гъуьлни-паб санал; хзан вири санал.
сущ. 1. гъуьлвал; 2. касвал, кьегьалвал, викӀегьвал, мердвал, намуслувал; 3. прил. гъуьлуз фидай, гъуьлуьз фидай вахт агакьнавай; ərlik vaxtı гъуьлуьз
[fars.] сущ. гъуьлезвал, гъуьл авай, гъуьлуьк квай папан гьал (везият).
[fars.] сущ. кил. armağan.
сущ. пекер чуьхвей яд, запун квай (чиркин) яд.
сущ. 1. сиркедин, тахьанвай цпицӀрин цин винел акъваздай чирк квай кьелечӀ къат, перде, ччар; 2. къамбур; къван (сарари, яд ргазвай чайданди ва мс
гл. 1. къамбур кьун, къван кьун; 2. ччар кьун (мес. сив ахъаз амукьай сиркеди; кил. ərp 1).
[ər.] сущ. куьгьн. 1. винел туп, ккӀалаг ва мс. эцигун патал туькӀуьрнавай чархар квай араба хьтинди; 2
[fars.] сущ. мишер (кьве гъилин).
сущ. мишерчи.
[ər.] сущ. 1. майдан, ачух чка, буш чка; дуьзен; // ərsəyə gəlmək майдандал атун, арадиз акъатун; 2. акьул балугъ хьун, бегьем хьун, камалдихъ агакьун
сущ. къадим. чӀехи хьун, бегьем хьун, акьул балугъ хьун, камалдив агакьун.
сущ. гъаргъалаг, рагъалаг (хвахунин къваларал алкӀанвай тини ва мс. къадгъундай, къадгъунна михьдай ракьун алат); ** ərsinlə qazıyıb çıxarmaq рагъалаг
гл. гъаргъалаг ягъун, гъаргъалагдалди къадгъунун, къадгъунна акъудун (мес. къажгъанди кӀане акӀанвай къазмах)
прил. гъуьл авачир, гъуьлуьк квачир, хендеда; ərsiz arvad гъуьл авачир паб.
сущ. гъуьл авачир дишегьлидин гьал (везият); хендедавал.
[ər.] сущ. шаир. цав, арш; ** ərşə bülənd olmaq кил. ərşə çıxmaq; ərşə çıxmaq цавуз хкаж хьун, цавуз акъатун, аршдив агакьун; ərşi-əla шаир
[ər.] сущ. свас; цӀийиз гъуьлуьз фенвай ва я физ гьазур хьанвай руш.
[ər.] сущ. эруз (1. шиирдин везинрикай бягьс ийидай илим; 2. шиирдин везинрикай садан тӀвар).
[ər. “ruh” söz. cəmi] сущ. руьгь, ругь.
сущ. нугъ. субботник, мел.
[ər.] сущ. куьгьн. 1. гъяркьуьвал, фирягьвал, гегьеншвал; 2. геогр. экватордилай меридиандал кьван авай (дережайралди къалурнавай) мензилдин куьгьне т
[ər.] сущ. 1. ччил (“цав” акси); // ərzdən-səmaya qədər куьгьн. ччилни-цав кьван; 2. дуьнья, ччилин винел пад (ччин); // куьгьн
[ər.] сущ. 1. клас. такьдим авун, вилик тун, къалурун; лугьун; // ərz etmək (qılmaq) такьдим авун; 2
[ər.] кил. ərizə.
[ər. “rizq” söz. cəmi] сущ. ризкьи, рузу, недай-хъвадай затӀар (магьсулар); // ризкьидин; недай-хъвадай затӀарин; ərzaq ehtiyatı ризкьидин игьтият, ра
прил. геж хьанвай, дуьньядиз геж атанвай, геж агакьнавай.
нареч. къене, вахтунда; beş gün ərzində вад йикъан кьене; iki ay ərzində кьве вацран къене.
[ər.] сущ. кӀекӀец, аса, гъиле кьадай лаш.
прил. кӀекӀец гвай, гъиле кӀекӀец авай.
[ər.] сущ. 1. лукӀвал, есирвал, къулвал; лукӀ тир гьал (везият); 2. къефес, зиндан, дустагъвал.
[ər.] сущ. асас (1. хандакӀ, кӀалуб, бине, темел; // пер. са затӀунин диб, пун; 2. прил. асул, кьилин, дибдин, лап важиб тир, асул кар алай (мес
[ər.] 1. нареч. асулдай, умуми жигьетдай; // гьакъикъатдин, герчеквилин жигьетдай; 2. къушма манада: килигна, асас яз кьуна, бинеламишна; qanuna əsasə
[ər.] прил. куьгьн. кил. əsas 2); əsasi cəhətlər асас жигьетар.
məch. 1. темел эцигнаваз хьун, мягькем темелдалди туькӀуьрнаваз хьун; 2. чӀалахъ жедай субут ва делилралди бинеламишнаваз (мягькемарнаваз) хьун
гл. 1. бине эцигун (тун), темел эцигун, кӀеви темелдин винел туькӀуьрун; 2. делилламишун, чӀалахъ жедай делилралди (субутралди) мягькемарун, тестикьар
гл. 1. са темелдихъ (асасдихъ) далу кутун, далу агалдун; 2. асас яз кьун (гьисабун), далу кутун (агалдун); бинеламиш хьун; qanunlara əsaslanmaq къанун
прил. асаслу (1. асас (бине, темел) авай; мягькем; 2. бес кьадар асас авай, асасралди бинеламишнавай (мес
нареч. асаслудаказ.
[ər. əsas və fars. ...namə] сущ. асаснаме, къанун, закон, къайда, низамнаме.
прил. асассуз (1. асас (бине, темел) авачир; 2. са делилни (субутни) авачир; гьакъикъатдив такьур, герчек тушир, тапан)
сущ. асассузвал (1. асас (бине, темел) авачирвал; 2. са делилни (субутни) тахьунухь; гьакъикъатдикай магьрумвал, гьакъикъатдив такьурвал)
[ər. əsli yun.] сущ. миф(ар), мах(ар); мифология.
[ər.] прил. мифриз талукь тир; миф тир, мах тир; мифрик (махарик) квай хьтин; авачир, гьакӀ туькӀуьрнавай
[ər. “səbəb” söz. cəmi] сущ. куьгьн. 1. себебар, делилар; себеб, делил; 2. яракь; // алат, зереъат, зереъатар
прил. яракь гвай, гъиле яракь авай.
сущ. ифин алаз къведай, жендекдиз ттварар акъатдай са азар (гзафни-гзаф аялриз къведа).
ƏSBƏÇİÇƏYİ сущ. чӀурара, никӀера экъечӀдай фичӀи (беневша) ранг алай са цуьк (халкьдин медицинада “эсбе” азар сагъарун патал дарман хьиз кӀвалахарда;
кил. ərsin.
1. icb. юзурун, зурзурун; юзуниз (зурзуниз) мажбур авун; юзуниз (зурзуниз) себеб хьун; külək yarpaqları əsdirdi гару пешер юзурна; 2