гл. 1. къудгъун хьун; // садлагьана ахварай аватун, къудгъунна къарагъун (ахварикай); 2. кхунун, кичӀе хьун; 3
[lat.] куьгьн. диктовка, диктант; // diktə etmək а) лугьуз кхьиз тун, масада кхьин патал ван алаз лугьун; б) пер
прил. тик пешер жедай, пешер тик акъваздай (ттарар).
[ər.] 1. дикъет; фикир; diqqət etmək (eləmək) дикъет авун (кил. diqqət vermək); diqqət vermək дикъет гун, са затӀуниз дикъетдалди килигун, фикир гун;
прил. акьалтӀай дикъетлу, гзаф дикъетлу.
сущ. дикъетлувал, гзаф дикъетлу касдин хесет.
прил. дикъетдиз (дикъет авуниз) лайих; гзаф марагълу.
прил. дикъетлу (1. гьар са кардал дуьз (михьи), гъалатӀриз (нукьсанриз) рехъ тагуз алахъдай; дикъет гудай, фикир гудай; 2
сущ. дикъетлувал (1. дикъетлу хьунухь; дикъет; 2. игьтиятлувал, мукъаятвал).
прил. дикъетсуз (1. дикъет (фикир) санал кӀватӀиз тежер; мукьуфсуз; 2. вичин кӀвалахдин хъсан хьуниз дикъет (фикир) тагур; саймаз (мес
нареч. дикъетсуздаказ, дикъетсузвилелди; саймазвилелди.
сущ. дикъетсузвал (1. дикъетсуз касдин гьал; 2. дикъет (фикир) тагун, са кардив саймазвилелди эгечӀун; саймазвал)
сущ. 1. анат. мез; 2. чӀал; ana dili дидед чӀал; // рах. нугъат; 3. мез; рахунин алакьун; рахун, рахунин тегьер; acı dil туькьуьл мез; dil var bal gət
сущ.: dil-ağız etmək (eləmək) мез-гъвел ягъун (авун), хуш гафар лугьун, мегьрибанвал къалурун; ** dilə-ağıza salmaq сиве-сара ттун а) чав акъудун, вир
кил. dəlalət.
нареч. сив-сас; сиве авай мезни сарар (санал); ** dildə-dişdə dolandırmaq сиве-сара экъуьрун (ттун), сивера ттун, чукӀурун; dilə-dişə düşmək сиве-сара
сущ. мез-пӀуз, мезни пӀузарар (санал); // dil-dodağı kilidlənmək сивел таб акьалтун, рахадай такьат амукь тавун, лал хьиз хьун; dil-dodağı qurumaq а)
прил. анат. мецин кӀаник квай (жедай).
[fars.] прил. шаир. дилара, рикӀ ачухдай, дилбер; гуьзел (классик шиирра гуьзелдин эпитетрикай сад).
[fars.] кил. dilara.
прил. лингв. мецинни сивин къавун кьулухъ паюнин сад-садав агатуникай арадал къведай (мес. къ, к, х ва мс
[fars.] прил. 1. викӀегь, кьегьал, уьтквем, игит, рикӀ (жигар) авай, жуьрэтлу, мерд; 2. мез авай, хъсан рахаз алакьдай, хъсандиз рахадай; кӀуфал туькӀ
[fars.] кил. dilavərcəsinə.
нареч. викӀегьдаказ, кьегьалдаказ, мерддаказ; // жумарт.
гл. мецел пайгар хьун, жуьрэтлудаказ рахун.
гл. викӀегь хьун, кьегьал хьун, рикӀ атун, жуьрэтлу хьун.
сущ. 1. викӀегьвал, кьегьалвал, жуьрэтлувал, мердвал; 2. хъсандиз рахаз алакьун, кӀуфал туькӀвейвал, мецел пайгарвал
прил. чӀал ччара, маса чӀалал рахадай, маса миллетдикай тир.
сущ. ветер. маларик акатдай са азардин тӀвар.
[fars.] прил. клас дилбаз, рикӀ ачухдай, дилбер, дилара.
нареч. клас. чӀалба-чӀал, рикӀин къеняй, хушвилелди.
[fars.] прил. шаир. дилбер; гуьзел, кӀани; // сущ. кӀаниди.
[fars.] шаир. кил. dilbərcəsinə.
нареч. дилбер хьиз, дилбердаказ, дилбердиз кутугай тегьерда.
сущ. дилбервал, гуьзелвал.
прил., сущ. чӀал чидай(ди); фагьумлу, рехъ чидай, тежрибалу (кас); фад гъавурда гьатдай(ди).
прил., сущ. чӀал течир(ди); геж гъавурда акьадай, гъавурда гьат тир, фагьум авачир, кьиле гьат тийир (кас)
сущ. чӀал чир тахьун, гъавурда гьат тавун, кьиле гьат тавун.
прил., нареч. гаф (гаф-чӀал, фикир, мез, сир) сад (тир); dilbir eləmək (etmək), dilbir olmaq гаф-чӀал сад авун (хьун), виридан гафар (фикирар) сад аву
сущ. гафарин (фикиррин) садвал, рейсадвал; гаф-чӀал сад авун (хьун), вирида сад хьиз фикирун.
прил. сивин, мецин, мецелди лугьузвай (лагьай, лугьудай); // нареч. шифагьи, сивяй.
сущ. гъвечӀи мез; // мециз ухшар хкис хьайи чка.
прил. гъвечӀи мез хьтин, гъвечӀи мециз ухшар.
сущ. гъвечӀи мез; мецин кӀалубда авай затӀ, алат ва мс.
сущ. 1. анат. мукӀул; dilçəyi gəlmək (şişmək) мукӀул дакӀун (мес. аялдин); 2. пер. гьунар, алакьун манада
сущ. чӀалан алим, чӀалан илим кӀелнавайди.
сущ. чӀалан илим // чӀалан илимдин (илимрин).
сущ. бот. малариз ем хьиз гудай вадпешинин са векь (хъач).
[fars.] кил. dilbər.
сущ. куьгьн. теселли; dildarlıq etmək теселли гун, архайинрун.