DİLÇƏK
сущ. 1. анат. мукӀул; dilçəyi gəlmək (şişmək) мукӀул дакӀун (мес. аялдин); 2. пер. гьунар, алакьун манада.
I сущ. 1. язычок: 1) конусообразный выступ мягкого неба в ротовой полости. Dilçək əzələsi мышца язычка 2) подвижная, укрепленная одним концом пластинк
Tam oxu »is. 1. Ağız boşluğunda üst damağın dal tərəfində konusşəkilli çıxıntı. □ Dilçəyi gəlmək – dilçəyi şişmək
Tam oxu »