прил. хал-хал, пенек-пенек, тӀвех-тӀвех, тӀвехер алай, халар квай, халар алай (мес. парча); // xal-xal olmaq а) кӀус-кӀус хьун, тике-тике хьун, хун; б
сущ. хала (1. дидедин вах; 2. кьуьзуь ва я яшлу дишегьлидив рахадамаз гьуьрметдин лишан яз лугьудай гаф); ** xala xətrin qalmasın хала хатурдай, хала
сущ. хала-хала, свас-свас (гIвечӀи руш аялар нинидив къугъвадай къугъунин тӀвар).
сущ. муз. халабажи (Азербайжандин кьуьлдай макьамрикай садан тӀвар).
сущ. ччан хала (халадив ва я яшлу дишегьлидив рахадамаз).
кил. xalacan.
сущ. халадсвас (дидедин вахан хцин свас).
сущ. халадруш (дидедин вахан руш).
сущ. халадхтул (дидедин вахан хтул).
сущ. халадхва (дидедин вахан гада).
[ər.] сущ. халат (1. Юкьван Азиядин халкьари винелай алукӀдай ценер яргъи ва сад-садан винел къведай хуру ахъа пек; 2
прил. халат цваз виже къведай; халатдин (мес. парча).
сущ. халича, гам, гибе.
сущ. гам-рух, халичаяр (гамар, гибеяр) ва рухварикай ибарат ччилиз вегьидай затӀар (санал).
сущ. халчачи (1. халича храдайди, халича (гам) храдай устӀар; халичайрин специалист; 2. куьгьн. халичайрин алверчи); ** xalçaçı rəssam халичайрин эски
сущ. халчачивал, халичаяр (гамар) хурунин сенят (кӀвалах); // халчачивилин.
[xalça və fars. ...şünas] сущ. халчашуьнас (халчачивилин кӀвалах хъсан чидай кас, халичайрин специалист)
кил. xalçaçı 1).
[fars.] прил. хал(ар) алай, хал(ар) квай (гьайванрин гьакъинда); xaldar maral халар алай мирг.
гл. хал-хал авун, халар кутун.
məch. хал-хал хьун, халар акатун.
сущ. виликра дишегьлийри дамах патал кӀвачин цӀемерик кутадай гимишдикай, къизилдикай ва мс. раснавай куркур галай гьалкъа
сущ. гьайванриз махсус дараматра ччарадаказ чка.
сущ. чӀехи халича, чӀехи гам.
сущ. гам-гибе, халичайрикай, гамарикай ибарат ччилиз вегьидай затӀар (санал).
сущ. халчачи, халича храдайди, халичаяр храдай устӀар.
сущ. халчачивал, халичаяр хурунин сенят.
кил. кӀвалин ччилиз вегьенвай чӀехи халичадин къерехдай цлан кӀаняй вегьенвай гъвечӀи халича (кил. kənarə 3)
[ər.] прил. 1. буш, инсан авачир, касни авачир, тек; 2. иеси авачир, сагьибсуз, кьунвачир, буш (мес. чка); //
[ər.] сущ. халкь авурди, халикь (Аллагьдин тӀварарикай сад).
[fars.] прил. халис (1. акахьай затӀ авачир, къалп тушир, михьи, саф (мес. къизил, спирт); 2. асул, гьакъикъи; 3
сущ. халисвал, сафвал, михьивал; халис тир затӀунин гьал (ери).
сущ. 1. сущ. халкь (1. са уьлкведин вири агьали; 2. миллет; 3. эл, жемят, инсанар); 2. прил. халкьдин; халкьдиз, уьлкведиз талукь (махсус) тир; халкьд
сущ. ист. халкьчи, халкьчивилин терефдар.
сущ. ист. халкьчивал.
куьгьн. кил. etnoqraf.
куьгьн. кил. etnoqrafiya.
гл. хал авун, хал эцигун (мес. пелел).
məch. 1. хал эцигнаваз хьун; 2. хал-хал хьун, халар акьалтун, халар акатун (мес. ччиник).
прил. 1. (ччинал) хал алай; 2. халар квай, халхал, халар алай (мес. чепелукь, мирг).
сущ. халхалвал, (ччиник) гзаф халар кваз хьунухь.
[yun.] сущ. халцедон (кварцдин жуьредикай минерал).
сущ. халта, чӀул (кицӀин гарданда твадай); ** başına (boynuna) xalta salmaq (keçirmək) гарданда халта (чӀул) ттун, гардандиз халта вегьин; а) вичиз та
гл. 1. гарданда чӀул (халта) ттун (мес. кицӀин); 2. пер. вичиз табий авун, вичин муьтӀуьгъвилик хуьн
прил. (гарданда) халта (чӀул) авай (мес. кицӀ).
[rus.] халтура (1. асас къазанжидилай гъейри регьят, чӀуру рекьелди къазанмишай алава къазанжи; // xaltura etmək халтура авун, халтурадалди пул къазан
сущ. халтурачи, халтура ийидайди, халтурщик (1. гъилелай цӀар гана, тадиз, алакьун авачиз, усалдаказ кар ийидайди; 2
сущ. 1. халтурщиквал, халтура авун, халтурадин рекьелди пул къазанмишун; 2. гъилелай цӀар гана, тадиз, кьилелай алудна авур кӀвалах
сущ. халвар (1. куьгьне заланвилин алцумаг, тахминан 400 кг.; 2. нугъ. са халвар тум цадай кьван чка, ччил); ** bir xalvar са халвар, гзаф, гзаф кьада
прил. 1. йигъи, егъи, гъилив вердиш тушир (мес. балкӀан); 2. хам, цун тавунвай, гьал тавунвай, гъил тайгъанвай (мес