BALKÓN

[ ital. ]
1. Evlərin, binaların qabaq tərəfində tikilən artırma, üstü açıq, ya örtülü məhəccərli meydança. Açıq balkon. Balkon pəncərələri.
– Balkonda bir qarışa qədər qar vardı. S.Hüseyn.
Qoca usta … daş pilləkənlə qalxıb, şüşəbəndli balkona çatdı. M.Hüseyn.
Ev sahibi balkonda stol qoyub, çay süfrəsi saldı. Mir Cəlal.

2. Teatrda: üst yaruslarda olan yerlər.

Синонимы

  • BALKON balkon bax eyvan
BALKARCA
BALKONLU
OBASTAN VİKİ
Balkon
Balkon (İtalyanca: balcone) — tikililərdə xarici divarın qarşısında, çox vaxt üstü açıq olan hissə. Balkonlara qapı vasitəsilə keçirlər. Böyük qonaq evlərində həyətə baxan qapıların açıldığı bir yanı həyətə baxan dəhlizlər də balkondur. Balkon fikri ilk dəfə xristianlıqda, imperator və imperatriçanın kafedrallardakı dini ayinləri xalqdan uzaq, onlarla əlaqəsi olmayan bir yerdə icra etmək ehtiyacından meydana çıxmışdır. Balkonların ölçüləri və xüsusiyyətləri mədəniyyətdən mədəniyyətə, binadan binaya dəyişir.
Balkon (tablo)
Balkon (fr. Le Balcon) — Eduard Mane tərəfindən 1868–1869-cu illərdə çəkilmiş rəsm əsəri.

Значение слова в других словарях