BANDİT

[ ital. ] Soyğunçu, quldur, qarətkar, talançı. Bandit dəstəsi.
– Banditlər səksəkəli halda yerlərindən sıçraşdılar. M.Hüseyn.
Cümə günü bütün banditlər öz dəstələri ilə ayı çınqılına toplandılar. Ə.Vəliyev.

Синонимы

  • BANDİT quldur — qarətkar
  • BANDİT bandit bax soyğunçu
BANDEROLSUZ
BANDİTCƏSİNƏ
OBASTAN VİKİ
Banditizm
Banditizm və ya quldurluq — cinayət hüququnda dövlətin və cəmiyyətin əsaslarına qarşı ən böyük təhlükə yaradan cinayətlərdən biri. Dövlətlərin çoxunda banditizm ağır cinayət kimi xarakterizə olunur, bəzilərində isə buna yaxın anlayışlar vardır.

Значение слова в других словарях