BAQQAL
[ər.] сущ. куьгьн. бакъал (вилик девирра недай затӀар маса гудай туьквенчи).
is. [ər.] köhn. Keçmişdə ərzaq malları satan dükançı. Baqqal ölənin borcunu dirilərə yüklər. (Ata. sözü)
Полностью »I сущ. устар. бакалейщик, лавочник II прил. бакалейный. Baqqal dükanı бакалейная лавка
Полностью »I. i. grocer II. s. grocery, grocer’s; ~ dükanı grocery (store), grocer’s (shop); ~ malları groceries
Полностью »ərəb. bəqqal Keçmişdə ərzaq malları satan dükançı. Rus dilində бакалейная sözü buradandır. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Düyünü baqqaldan alıb tökdü t
Полностью »