BAYĞIN
прил. 1. вич-вичелай фейи, рикӀ хъуьтуьл хьайи, чӀур хьайи, вич-вичел алачир; // нареч. bayğın düşmək вич-вичелай фин; 2. пер. хумар (килигунар).
BAYĞIN – AÇIQ Almazın dalğın duruşu, bayğın baxışları, gizli göz yaşları Pakizəni heç açmırdı (A.Şaiq); Sabirin yazdığı şeirlərin çoxu açıq və sadə an
Полностью »BAYĞIN (özündən getmiş) Səfər bu səsə əhəmiyyət vermədi, bayğın gözləri sayrışan ulduz arasında dolaşırdı (Ə
Полностью »прил. 1. обморочный. Bayğın hal обморочное состояние 2. лишившийся чувств (о человеке)
Полностью »sif. və zərf 1. Özündən getmiş, qəşş etmiş, ürəyi keçmiş, bayılmış. Bayğın düşmək. Bayğın kimi yatmaq
Полностью »