BAŞLICA
1. sif. Ən əsas, ən mühüm, ən ümdə. Başlıca səbəb. Başlıca məsələ. Başlıca işlər irəlidədir.
2. zərf Əsasən, ən ziyadə, ən çox, ən əvvəl.
Onun başlıca məşğul olduğu iş – yazıçılıqdır.
1. прил. кьилин, асас; лап вилик квай, лап кьетӀен, асул метлеб авай; başlıca məsələ кьилин месэла; 2
Полностью »s. basic, chief, main, principal, fundamental, primary; ~ qanun basic law; ~ səbəb main reason; ~ problem chief problem; ~ məna primary / main meaning
Полностью »прил. 1. главный, основной. Başlıca vəzifələr главные задачи, başlıca məqsəd основная цель 2. ведущий
Полностью »