is. 1. Köçərilərin mal-qara ilə köçüb, kənddən kənarda məskən saldıqları yer; yurd, köç. Qaya çobanın yaşadığı kiçik binə böyüməyə başlayıb, bir kənd
Полностью »сущ. диал. 1. кочевье, стоянка кочевников 2. стойбище 3. разг. основание, фундамент. Fəhlələr evin binəsini qoyurdular рабочие возводили фундамент дом
Полностью »сущ. 1. пуна, куьч, серден; 2. рах. кил. bina; 3. нугъ. гъуьрчен къуш чуьнуьх жедай, илис хьана акъваздай чка
Полностью »I (Cəbrayıl, Füzuli, Kürdəmir, Salyan, Şamaxı, Şəmkir, Zaqatala) köçərilərin qış aylarında kənddən kənar heyvan saxladıqları yer, məskən
Полностью »Yaylaqda yaşayış yerinə “binə” deyirlər: bina “lövbər salınan yer” deməkdir, alınma sözdür, ərəbcədir
Полностью »Köçərilərin mal-qara ilə köçüb məskən saldıqları yer, yurd, köç. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) İstanbulun ətrafında yazda, yayda camahat binələrə çıxe
Полностью »