прил.
1. бесчестный (нарушающий требования чести). Biqeyrət hərəkət бесчестный поступок
2. малодушный, слабодушный, трусливый (не реагирующий на обиду, бесчестие)
BİQEYRƏT – NAMUSLU Sən bacının yerinə mənimi [ərə] verirsən, ay biqeyrət?! (B.Talıblı); Namuslu qadın həyasından qışqırmırdı ki, səsini qonşuları və o
Полностью »[fars. bi… və ər. qeyrət] bax qeyrətsiz (bəzən söyüş yerində işlənir). [Nurəddin ağa:] Bircə mənə de görüm, … sizin qızlarınız bir naməşru iş görsə, o
Полностью »