BİTİŞDİRİCİ
прил. хуьс. вичихъ галкӀурдай (ккӀурдай, гилитӀдай) кьетӀенвал авай.
s. 1. connecting, coupling, connective; 2. qram. connective; ~ bağlayıcı connective conjunction
Tam oxu »прил. соединительный, связывающий. Bitişdirici bənd строит. соединительная накладка
Tam oxu »sif. conjoncti||f, -ve ; de liaison ; qram. copulati||f, -ve ; ~ bağlayıcı conjonction f copulative
Tam oxu »sif. xüs. Bitişdirmə, yapışdırma, qovuşdurma qabiliyyəti olan. Bitişdirici toxumalar. Bitişdirici maddələr
Tam oxu »