BİTKİN

прил. бегьем хьанвай, тамам хьанвай; куьтягь хьайи, акьалтӀай; тамам, там, бегьем, зуракӀ тушир (мес. гаф, цӀараф); // агакьай, камил.
BİTKİÇİLİK
BİTKİNLİK

Значение слова в других словарях