BİTKİN

sif. Bitmiş, qurtarmış; tamamlanmış halda olan. Bitkin cümlə. Bitkin söz.
// Yetişmiş, kamil, mükəmməl.
Girəydim siz girən yeni bağçaya; Gözümlə görəydim bitkin barını. A.Şaiq.

Синонимы

  • BİTKİN kamil — mükəmməl

Антонимы

  • BİTKİN BİTKİN – YARIMÇIQ Şeir, mədh, qəzəl, həcv, mərsiyə və s. yazdıqda o barədə nə mümkünsə, hamısın de, bitkin bir əsər yarat, heç vaxt yarımçıq yazma (“Q
BİTKİÇİLİK
BİTKİNLİK

Значение слова в других словарях