BOYNUBURUQ

1. прил. рах. мазлум, бейкеф, язух, фагъир; етим; 2. нареч. гардан кӀирна, язухдаказ, фагъирдаказ.
BOYMADƏRƏNLİK
BOYNUBÜKÜK

Значение слова в других словарях