BOŞLAMAQ
гл. 1. ахъаюн, алатун, гъил чӀугун, гъил къачун; 2. терг авун, са кардал мад машгъул хъхьун тавун, гадрун (мес. пӀапӀрус).
f. 1. to let* go (d.), to let* off (d.), to set* free (d.), to release (d.); 2. to leave* (d.). to abandon (d
Полностью »глаг. 1. отпускать, отпустить кого 2. оставлять, оставить, бросать, бросить: 1) не иметь дела с кем-, с чем-л
Полностью »f. permettre à qn de s’en aller ; laisser aller (və ya partir) qn ; relâcher vt
Полностью »f. 1. Buraxmaq, vaz keçmək, əl çəkmək. [Kərim:] Yəni bunu deməkdə qərəzin nədir? İstəyirsən ki, mən səni boşlayım, qaçasan? M
Полностью »