BÜKÜM

is.
1. Paltarın və s.-nin bükük yeri.
2. Bükmə üsulu, tərzi.
Paltarlarının hamısını usta Ağabala topladı, dolma bükümü sayaq bir fitəyə büküb qoydu səkiyə. Çəmənzəminli.

3. Kağıza və s.-yə bükülmüş şey.
Yunis çamadanı açıb bir büküm çıxardı, kağızı cırıb bükümü uşağa verdi. Mir Cəlal.

4. “Bir” sözü ilə: bir büküm – bükülmüş, qatlanmış. Bir büküm lavaş. Bir büküm halva.
5. Qırış.
[Kərim bəyin] alnının bükümləri bir neçə dəfə oynadı. Mir Cəlal.

BÜKÜLÜ
BÜKÜŞ

Значение слова в других словарях

лесокульту́рный неотвя́зность позабыва́ться резиди́ровать та́льма шагре́нь алгебраи́ст вложи́ть в чьи-л. уста двухме́сячник ни сном ни духом не виноват самово́лка снабже́нец швырко́вый шоки́ровать борозда буторга скользкий тачка abbreviate aqualunger eild telewriter животворный сандал свёртываемость