BÜTÖVLÜK

is. Bir parçadan ibarət olma, bir küll halında olma; bütöv şeyin halı; yekparəlik, tamlıq.

Синонимы

  • BÜTÖVLÜK tamlıq — bütünlük
  • BÜTÖVLÜK bütövlük bax birlik 1
BÜTÖVLƏŞDİRMƏK
BÜTPƏRƏST

Значение слова в других словарях