BÜĞZ

is. [ ər. ] Kin, ədavət, acıq, nifrət.
İki aqil kəs eyləməz dəva; Eyləməz birbirinə büğz əsla. S.Ə.Şirvani.
Büğzü ədavət daşını tullayıb; Bir-birinə yar olacaq, yoxsa yox. C.Cabbarlı.

Синонимы

  • BÜĞZ büğz bax kin
BÜDRƏMƏK
BÜXL

Значение слова в других словарях

меже́нь оби́женная проя́вщик ру́бящий сойо́тка услу́га фрикцио́н пол свиносовхо́з суетли́вый груша appositive brace up overdrive pipe-cleaner potstone proffer quidnunc speed-reading win through бить извозный лодочка подушный пчеловодческий