BÜĞZ

is. [ ər. ] Kin, ədavət, acıq, nifrət.
İki aqil kəs eyləməz dəva; Eyləməz birbirinə büğz əsla. S.Ə.Şirvani.
Büğzü ədavət daşını tullayıb; Bir-birinə yar olacaq, yoxsa yox. C.Cabbarlı.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • BÜĞZ büğz bax kin
BÜDRƏMƏK
BÜXL

Digər lüğətlərdə