BÜĞZ

is. [ ər. ] Kin, ədavət, acıq, nifrət.
İki aqil kəs eyləməz dəva; Eyləməz birbirinə büğz əsla. S.Ə.Şirvani.
Büğzü ədavət daşını tullayıb; Bir-birinə yar olacaq, yoxsa yox. C.Cabbarlı.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • BÜĞZ büğz bax kin
BÜDRƏMƏK
BÜXL

Digər lüğətlərdə

всколупну́ть втрамбо́вывание двулепе́стный закури́ться отку́сывание позо́рить слабоси́льный уменьша́ть усугубля́ться взревнова́ть вплоть до жевать моча́лку иностра́нка намерза́ние оскла́биться затон black book eyeball-to-eyeball Laptev Sea ogre shock absorber struck verge успокаиваться царственный