BƏDGU
\[fars.\] прил. масадакай пис рахадай, гъибет ийидай, писардай; къаргъиш ийидай; // сущ. сив харчи, гзаф экъуьгъдай кас.
f. 1) pisliyə danışan, başqası haqqında pis sözlər söyləyən; 2) iftiraçı, böhtançı; 3) qeybətçi
Полностью »I сущ. устар. 1. хулитель, ругатель, ругательница 2. сплетник, сплетница, тот, кто любит злословить II прил
Полностью »sif. və is. [fars.] Başqaları haqqında pis danışan, qeybət edən. Nəyçün sənə tənə edə bədgu; Namusuna layiq işmidir bu? Füzuli
Полностью »