BƏDGU
[fars.] прил. масадакай пис рахадай, гъибет ийидай, писардай; къаргъиш ийидай; // сущ. сив харчи, гзаф экъуьгъдай кас.
sif. və is. [fars.] Başqaları haqqında pis danışan, qeybət edən. Nəyçün sənə tənə edə bədgu; Namusuna layiq işmidir bu? Füzuli
Tam oxu »I сущ. устар. 1. хулитель, ругатель, ругательница 2. сплетник, сплетница, тот, кто любит злословить II прил
Tam oxu »f. 1) pisliyə danışan, başqası haqqında pis sözlər söyləyən; 2) iftiraçı, böhtançı; 3) qeybətçi
Tam oxu »