is. [
ər. ]
1. Bir şey haqqında ətraflı danışma, müzakirə etmə, fikir yeritmə.
// Söhbət, danışıq.
□ Bəhs etmək – danışmaq, söhbət etmək, fikir yeritmək.
Biz bir neçə Badkubə müəllimləri … ictimai məişətdən bəhs edən aylıq bir jurnal nəşr etməyə şüru etdik… C.Məmmədquluzadə.
Bəhs açmaq – söhbət açmaq, danışmağa başlamaq.
Qaragözlü həkim xanım özü bir çocuq anası olmadığı halda, kitablardan bəhs açaraq “Analıq və çocuqluq” mövzusunda mühazirə oxuyurdu. S.Rəhimov.
2. Mübahisə, söz güləşdirmə.
□ Bəhs düşmək – mübahisə düşmək.
İçərkən ortalığa belə bəhs düşdü. S.S.Axundov.
Bəhs etmək –
1) mübahisə etmək. O bəhs etməyi çox sevir.
– Alma, palıd, şam ağacı hal ilə; Eylədilər bəhs bu minval ilə. M.Ə.Sabir;
2) çəkişmək,mərcləşmək;
3) yarışmaq, bəhsləşmək.
Xətti-rüxsarın edər lütfdən reyhan ilə bəhs; Hüsni-surətdə cəmalın güli-xəndan ilə bəhs. Füzuli.
Bəhsə düşmək – acığa düşmək, bəhsləşmək, yarışmaq.
Bəhsə düşən raykom şoferi yolda vurub Qocaoğlunun şoferini keçmiş və Dəmirovu hamıdan qabaq rayona çatdırmaq istəmişdi. S.Rəhimov.
Bəhsə gəlmək – bir-biri ilə yarışmaq.
Oğlanlar, qızlar, gəlinlər; Bir-birilə bəhsə gəlir. Aşıq Əli.
Bəhsə girişmək –
1) mübahisəyə başlamaq;
2) birinin acığına iş görməyə başlamaq, çəkişmək.
Bir-birinin bəhsinə –
1) bir-biri ilə yarışaraq;
2) bir-birinin acığına.
Xanımlar bir-birinin bəhsinə hey buyururdular. Mir Cəlal.
3. Bir əsərin müəyyən məsələyə həsr olunmuş hissəsi, fəsli, bölməsi. Qrammatikanın feil bəhsi. Fizikanın işıq bəhsi.