CÖNGƏ

is. Erkək, yeniyetmə, cavan inək balası.
Qəhrəman meşənin dərinliyində …ala cöngəni sığallayıb tumarlayırdı. S.Rəhimov.
Yelinləri südlə şişmiş inəklər mələşə-mələşə, xam cöngələr böyürə-böyürə … özlərini bulaqların üstünə saldılar. Ə.Abasov.

Антонимы

  • CÖNGƏ CÖNGƏ – DÜYƏ İndi inəyin yerinə düyə bağlarsan, öküzün yerinə cöngə (“Aşıq Ələsgər dastanı”)
CÖKƏLİK
CÖVHƏR

Значение слова в других словарях