CÖVR
[ər.] сущ. жафа, зулум, азият; инжиклу авун; азаб, дерт; cövr eləmək (etmək) клас. жафа гун, азаб гун, азият гун, инжиклу авун; cövrünü çəkmək гьар азабдиз (азиятдиз, дердиниз) эхун.
is. [ər.] Cəfa, zülm, əziyyət; incitmə, üzüntü. Fəqirə aid olan föhşü, cövrü, zülmü, cəfanı; Böyükdə, zorbada, bəylərdə, xanda görməli imiş
Полностью »сущ. муки, мучения, страдания, терзания; cövrə dözmək терпеть муки; cövr etmək: 1. мучить, заставлять кого страдать, терпеть муки, причинять муки, стр
Полностью »