CALAMAQ I f. Peyvənd etmək; bağlamaq. Keçən günə gün çatmaz, calasan günü günə (Ə.Haqverdiyev).
CALAMAQ II f. Tökmək. – Axı, gərək özününkü də özünə əl isitməyə ocaq qoya, daha bu ocağa su calayıb söndürməyə (S.Rəhimov).
CALAMAQ III f. Qatmaq, qarışdırmaq. Məni bu işə calama.