CANAMAZ

is. [ fars. ] din. Üstündə namaz qılmaq üçün xüsusi şəkildə tikilib hazırlanan dördkünc parça.
Qədim axşam evə qayıtdıqda, arvadının birisi onun üçün dəstəmaz almaq üçün su hazır etsəydi, o birisi canamaz hazırlayırdı. T.Ş.Simurq.
[Kişi] bir bucaqda salınmış qələmkar canamaz üstə qiraətlə namaz qılır. H.Sarabski.

Синонимы

  • CANAMAZ CANAMAZ Atam namaz qılmazdı. Bir səhər evimizdə qonaq qalmış bir hacı namaza başlar-başlamaz, atam da canamazı çıxarıb namaza durdu (Çəmənzəminli); SƏ

Этимология

  • CANAMAZ Farscadır,ca“yer” deməkdir, canamaz “namaz xalçası” (namaz zamanı yerə salınan kiçik xalça) deməkdir
CANALICI
CANAN

Значение слова в других словарях