CƏHALƏT

[ər.] сущ. авамвал, кьулухъ галамайвал, буьндуьгуьрвал, илим ва марифат авачир гьал; // пер. буьркьуьвал, мичӀивал, зумлус.
CƏH-CƏH
CƏHALƏTPƏRƏST

Значение слова в других словарях